Upadek Iraku i czego wam nie powiedziano

SCG News
17 czerwca 2014 17:34 CDT

Transkrypt:

Irak pogrąża się w chaosie, ale nie z powodów, którymi karmili was politycy i media głównego nurtu.

W czerwcu 2014 roku świat patrzył w szoku, jak islamskie ugrupowanie bojowe, działające pod nazwą Islamskie Państwo Iraku i Syrii (lub ISIS), przejęło kontrolę nad miastami Mosul, Baiji i Tikrit i rozpoczęło forsowanie na południe w kierunku Bagdadu. Fallujah jest pod ich kontrolą od stycznia.

[Należy pamiętać, że są również znani pod nazwą Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie, w skrócie ISIL]

Iracka policja i wojsko stawiają bardzo mały opór, mimo że są znacznie liczniejsi niż bojownicy. Większość uciekła z posterunków, zostawiając mundury i broń – to znaczy ci, którzy nie zostali zabici.

ISIS – którego deklarowanym celem jest usunięcie granic pomiędzy Syrią i Irakiem, ustanowienie islamskiego kalifatu, obejmującego oba kraje, oraz narzucenie prawa szariatu (prawa koranicznego) – posiada już ogromne połacie terenu pod kontrolą i szybko zyskuje nowe.

Jak to się stało?

Jest to niezwykle ważne pytanie. Od tego, jak na nie odpowiemy, będą zależały przyszłe wydarzenia i to nie tylko w Iraku. To dlatego właśnie medialni propagandziści i politycy starają się na siłę przepisać historię i kompletnie wypaczyć rzeczywistość.

Szczelinowanie hydrauliczne i skomplikowana sieć korporacyjnych i rządowych interesów

Richard Sawyer
Sott.net
Sobota, 17 maja 2014 06:30 CDT

© AFP Photo / Justin Sullivan – Protestujący na demonstracji przeciw frackingowi.

Jak firmy od szczelinowania korzystają na prowadzonej przez Zachód kampanii destabilizacyjnej na Ukrainie i inne konflikty interesów.

Powołując się na ”nowe badania”, BBC, dziennik Independent i cała masa innych mediów głównego nurtu, kopiujących główne agencje, z zaniepokojeniem poinformowały, że za mniej więcej pięć lat Wielka Brytania wyczerpie swoje zapasy ropy naftowej, węgla i gazu.

Jednak leżąca ”pod ziemią” rzeczywistość jest taka, że Wielka Brytania w najbliższym czasie nie wyczerpie swoich zapasów energetycznych. Ale fakty nie mogą stanąć na drodze do zysków, a badanie było (najwyraźniej umyślnie) zniekształcone na użytek kampanii PR na rzecz szeroko krytykowanego przemysłu szczelinowania hydraulicznego. Historia ta również ukazuje rozległą, splątaną sieć powiązań między wyższymi uczelniami, urzędnikami państwowymi, lobbystami firm energetycznych popieranymi przez dyrektora firmy frackingowej, który jednocześnie piastuje stanowisko ministerskie w rządzie brytyjskim. Dlaczego nie jestem tym zaskoczony?

”Przełomowe” badania zostały wygenerowane przez Instytut Zrównoważonego Rozwoju (Global Sustainability Institute, GSI) przy Anglia Ruskin University, którego dyrektor, dr Aled Jones, jest jednocześnie doradcą brytyjskiego ministra ds. zmian klimatu.

Poniższe końcowe zdanie artykułu z Independent ujawnia prawdopodobny ukryty cel stojący za tym raportem oraz powody sensacyjnego sposobu jego prezentacji:

Ministrowie jednak maja nadzieję, że połączenie gazu łupkowego – wydobywanego metodą szczelinowania hydraulicznego – z nowo odkrytymi złożami ropy w Morzu Północnym będą w stanie załatać nadchodzący deficyt.

Mistrzowie manipulacji – światem rządzą psychopaci

Joachim Hagopian
Global Research
24 maja 2014 14:13 CDT

© SOTT.net

Na salonach władzy, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i na całym świecie dominują psychopaci. Obecny system gospodarczy, polityczny, militarny i prawny jest rajem dla psychopatów, nagradza psychopatyczne zachowanie i karze tych, którzy kierują się sumieniem i uczciwością. Psychopaci z natury ciążą ku piramidzie władzy i skupiają się na jej szczycie – zarówno z racji własnej żądzy władzy, jak i dlatego, że ten hierarchiczny system zarówno wymaga, jak i wspiera tych, którzy potrafią swobodnie działać bez wyrzutów sumienia, poczucia winy czy też bez prawdziwego uczucia empatii wobec innych.

Psychopaci kochają się we władzy i podejmowaniu ryzyka, są mistrzami manipulacji, egoistycznego oportunizmu i autokreacji i mają doktoraty z kłamstwa i oszustwa. Psychopaci są bardzo zręcznymi uwodzicielami i doskonale pogrywają z innymi, żeby uzyskać to, co chcą. Są bardzo spostrzegawczy w czytaniu innych ludzi, rozumieniu ich motywów i wartości, genialni w rozpoznawaniu ich słabości i ślepych plamek, bardzo skuteczni w wywoływaniu zarówno współczucia wobec siebie jak i poczucia winy u innych.

Instynktownie wiedzą, co inni chcą usłyszeć, są utalentowani w pozyskiwaniu sobie ludzi i sprawianiu, że czują się oni wyjątkowi i potrzebni. Są mistrzami w wywieraniu trwałego pozytywnego pierwszego wrażenia, stwarzają pozory opiekuńczości i troskliwości, ale tylko na najbardziej powierzchownym i nieszczerym poziomie. Ich wrodzona przenikliwa inteligencja, charyzma i urok, ekstrawertyczna energia, przesadna pewność siebie to potężny arsenał broni wykorzystywanej do pozyskania, pokonania i kontrolowania innych, zwłaszcza pokonania tych posiadających władzę i pozycję, którą chcą pozyskać dla siebie.

Psychopaci mają niesamowite zdolności w wypytywaniu innych, zabieganiu o informacje, wiedzę, kreatywne pomysły i sekrety, które oportunistycznie wykorzystują na swoją korzyść – żywy dowód, że informacja to władza ­– prezentując je jako własne pomysły i własną wiedzę, podstępnie akceptując niezasłużone uznanie ze strony szefów i tych u władzy. Są utalentowanymi aktorami, zdolnymi jak kameleon do zmiany kolorów, w zależności od konkretnej sytuacji społecznej czy firmy. Choć brak im zdolności odczuwania jakichkolwiek głębszych czy też intensywnych emocji, jak aktorzy i manipulatorzy są w stanie lać na pokaz krokodyle łzy za każdym razem, gdy im to pasuje i przynosi korzyści.

Ukraina: Kerry ponagla do znalezienia „dowodów” na zaangażowanie Rosji

Moon of Alabama
5 czerwca 2014

Na swój sposób śmieszne.

8 kwietnia – USA i NATO ostrzegają Rosję przed kontynuowaniem interwencji na Ukrainie

Sekretarz Stanu John Kerry oskarżył Kreml o podsycanie niepokojów, nazywając protesty dziełem sabotażystów, których machinacje były „równie niezdarne, co przejrzyste”. Przemawiając przed Senacką Komisją ds. Stosunków Międzynarodowych, dodał: „Nikt nie powinien dać się nabrać – i proszę mi wierzyć, nikt się nie dał – na to, co potencjalnie mogło być wymyślonym pretekstem do interwencji zbrojnej, tak jak widzieliśmy to na Krymie. To oczywiste, że rosyjskie siły specjalne i rosyjscy agenci byli katalizatorem tego chaosu z ostatnich 24 godzin”.

Rosja (Wywiad udzielony przez Putina Radiu Europa ­– polecana lektura)

PYTANIE: Ale Panie Prezydencie, Stany Zjednoczone i Biały Dom twierdzą, że mają dowody na to, że Rosja interweniowała w konflikt, wysłała swoje wojska i dostarczyła broń. Twierdzą, że mają dowód. Czy Pan w to wierzy?

WŁADIMIR PUTIN: Dowody? Dlaczego ich nie przedstawią? Jakiekolwiek dowody? …

5 czerwca – Obama napotyka przeszkody usiłując osiągnąć jednomyślność w sprawie Rosji

Sekretarz Stanu John Kerry również spędził trochę czasu na rozmowie z panem Poroszenko, prywatnie wzywając go do dostarczenia dowodów na rosyjskie zaangażowanie po stronie separatystów, żeby móc nimi pomachać przed nosem rosyjskich oficjeli.

Co za kłamliwy gnój.

– –

tłum: PRACowniA

Gluten – zagrożenie biologiczne i patogen

Sayer Ji
Greenmedinfo.com
15 maja 2014 00:40 CDT

Prowokacyjne, choć wciąż w dużej mierze niedocenione wyniki badań ”Podobieństwa pomiędzy patogenami i peptydami glutenu w chorobie trzewnej (celiakii)”, opublikowane w 2008 roku w PLoS (Public Library of Science), proponują wprowadzenie radykalnie nowej definicji patogenu, która odzwierciedlałaby szeroko udokumentowane szkody, jakie fizjologii człowieka może wyrządzić spożywanie pszenicy. Ta nowa teoria proponuje wyjście poza sformułowane na początku XIX wieku rozumienie patogenów jako czynników egzogennych (np. bakterie, wirusy, grzyby), które mogą powodować choroby u podatnych organizmów, i włączenie również dietetycznej ekspozycji na peptydy pszenicy genetycznie uwrażliwionych na nią osób.

Nowa definicja patogeniczności obejmująca pszenicę

Oczywiście, białka pszenicy nie są zdolne do samodzielnej replikacji u uwrażliwionego gospodarza, jak to ma miejsce w przypadku wirusów lub bakterii, przez co nowa definicja odbiega od konwencjonalnego poglądu, że patogen musi być samoreplikującym się organizmem zakaźnym. Wyraźnym precedensem, wskazującym na konieczność przedefiniowania naszej koncepcji zarówno patogenu, jak i ogólnie patogeniczności, było niedawne odkrycie patogeniczności prionów. Priony są to nieprawidłowo ukształtowane białka (z harmonijkową strukturą przestrzenną zamiast kulistej), zdolne do zmieniania kształtu innych białek na swój obraz, jak to ma miejsce np. w chorobie szalonych krów.

Cytowana praca sugeruje następującą skorygowaną definicję:

”W szerszym znaczeniu patogen może być dowolną substancją, zdolną do spowodowania choroby. Zgodnie z tą definicją, patogeny nie muszą się replikować i mogą obejmować toksyny oraz odpowiedzialne za przewlekłe stany zapalne alergeny pokarmowe i takież antygeny, jak na przykład peptydy glutenu w kontekście celiakii”.

Zanim wnikniemy głębiej w proponowaną przez autorów definicję i ich wyjaśnienia, chcielibyśmy przypomnieć, że do podobnych wniosków doszliśmy w naszym poprzednim artykule zatytułowanym ”Puszka Pandory: Kluczowa rola lektyn pszenicy w chorobach ludzi”, gdzie wykazaliśmy, że lektyna pszenicy, znana jako aglutynina kiełków pszenicy (WGA), zawarta w kiełkach, ma podobne właściwości chorobotwórcze do wirusów, takich jak np. wirus grypy.

Kontrowersja Syjonu – Wywiad z Giladem Atzmonem

Sott Talk Radio
Sott.net
21 kwietnia 2014

W niedzielę gościem SOTT Talk Radio był światowej sławy muzyk jazzowy i pisarz Gilad Atzmon, koncertujący z Orient House Ensemble – londyńskim zespołem, który założył w 2000 roku. Atzmon otwarcie krytykuje politykę Izraela, nie tylko w stosunku do Palestyny i sąsiednich krajów.

Atzmon, urodzony w Izraelu, wnuk wczesnego syjonistycznego “bojownika o wolność”, wywołał sporo zdenerwowania swoimi spostrzeżeniami na temat Izraela i „kwestii żydowskiej”. Pomimo poparcia ze strony tak znanych postaci, jak profesor John Mearsheimer i specjalny sprawozdawca ONZ Richard Falk, książka Atzmona The Wandering Who?: A Study of Jewish Identity Politics spotyka się ze stanowczym potępieniem zachodnich mediów.

W odpowiedzi na krytykę Atzmon – oskarżany o antysemityzm i bycie “samonienawidzącym się Żydem” – nie przestaje poruszać objętych silnym tabu tematów, w tym kwestionowania polityki Izraela oraz demaskowania zaangażowania żydowskiej elity w „wielkie gry o władzę”.