Wkrótce kolejna interwencja zbrojna. Izrael zaciekle galopuje w kierunku Palestyny – czy to kogoś obchodzi?

Na podstawie:

Gideon Levy
Haaretz
26 lutego 2015

 

Lato 2015? Atak Izraela na miasto Gaza w czerwcu 2014

 

Kolejna interwencja zbrojna w Strefie Gazy już latem. Izrael nada jej jakiś nowy infantylny kryptonim. Plan ewakuacji społeczności żydowskiej mieszkającej wzdłuż granicy ze Strefą jest już gotowy.

Izrael wie, że ta operacja będzie miała miejsce, wie również dlaczego – i dąży do niej zaciekle, jakby był to jakiś cykliczny rytuał, okresowa ceremonia czy katastrofa naturalna, której nie sposób uniknąć. Tu i ówdzie można dostrzec nawet entuzjazm w związku z tym nadchodzącym wydarzeniem.

Nie ma większego znaczenia, kto jest premierem, a kto ministrem obrony Izraela – między kandydatami nie istnieje żadna różnica, kiedy mowa o Strefie Gazy. Izaak Herzog i Amos Jadlin oczywiście milczą, a Cipi Livni przechwala się, że to dzięki niej nie otwarto żadnego portu w Gazie. Pozostałych Izraelczyków średnio interesuje los mieszkańców Gazy, ale prędzej czy później zostaną zmuszeni, by przypomnieć sobie o swoim „nieszczęsnym” losie; w jedyny dostępny sposób – przy pomocy rzekomego ataku rakietowego.

Sytuacja w Strefie Gazy jest przerażająca. W Izraelu się o tym nie dyskutuje, a już na pewno nie w trakcie najbardziej durnej, płytkiej kampanii wyborczej, jaka kiedykolwiek miała miejsce. Trudno w to uwierzyć, ale Izraelczycy żyją w rzeczywistości równoległej – odciętej od tej prawdziwej, pełnej bezduszności, okrucieństwa i znieczulicy, podczas gdy prawdziwe nieszczęście, dosłownie katastrofa, będąca w przeważającej mierze ich dziełem, dzieje się tuż za miedzą. Niemowlęta zamarzają pod gruzami własnych domów, młodzież ryzykuje życiem, przechodząc przez mur graniczny tylko po to, by w izraelskim areszcie dostać coś do jedzenia. Czy ktoś o tym słyszał? Czy kogoś to obchodzi? Czy ktokolwiek rozumie, że to wszystko doprowadzi do kolejnej interwencji zbrojnej?

Kolaboranci Izraela, prowokatorzy i cyniczne zawieszenie broni

Joe Quinn
Sott.net
31 sierpnia 2014, 14:21 CEST

Czy oprócz mnie ktoś jeszcze zauważył, że ”zawieszenie broni” w Strefie Gazy jakby wzięło się z niczego? Eksperci przypisali je ”zmęczeniu wojennemu” obydwu walczących stron, ale dokładne kalendarium wydarzeń prowadzących do zawieszenia broni nieco mnie skonsternował.

W poniedziałek, 18 sierpnia, 72-godzinne zawieszenie broni zostało przedstawione jako element rozmów prowadzonych w Kairze. Następnego dnia, we wtorek, izraelska delegacja wyjeżdża o 4 po południu, dokładnie w momencie, kiedy – jak później utrzymywały Siły Obronne Izraela, IDF – Hamas wystrzelił rakiety w miasto Beer Szewa, łamiąc tym samym ”zawieszenie broni”.

Izrael wykorzystał tę okazję do ataku na dom rodziny Dalou, gdzie rzekomo miał się znajdować szef wojskowy Hamasu, Mohammed Deif, który jest podobno częściowo sparaliżowany i przykuty do wózka inwalidzkiego (w rezultacie 5 poprzednich zamachów na jego życie), najwyraźniej jednak nie było go tam – tak przynajmniej twierdzi Hamas (choć Izrael twierdzi, że był) – więc tylko jego żona, 3-letnia córka Sara i nowonarodzony syn zostali zamordowani w wyniku wybuchu jednotonowej bomby zrzuconej na budynek przez IDF. Dwa dni później, w czwartek, IDF twierdziło, że zabili trzech funkcjonariuszy Hamasu w wielokrotnym ataku rakietowym na Rafah w południowej części Strefy Gazy.

Brytyjska minister składa rezygnację z powodu polityki rządu wobec Gazy

RT
5 sierpnia 2014, 08:28

Minister w urzędzie spraw zagranicznych UK, baronessa Sayeeda Warsi zrezygnowała ze swojego stanowiska, mówiąc, że nie jest w stanie dłużej wspierać polityki departamentu w sprawie Gazy. […]

W poniedziałek rano napisała na Twitterze:

„Z wielkim żalem napisałam dziś rano do premiera i złożyłam swoją rezygnację. Nie mogę dłużej wspierać polityki rządu w sprawie #Gazy”.

[…] W swoim liście powiedziała, że aktualne stanowisko rządu w sprawie Gazy jest „moralnie niewybaczalne, nie leży w interesie narodowym Wielkiej Brytanii i na długo wpłynie na naszą reputację, zarówno na arenie międzynarodowej, jak i w kraju”.

Pani Warsi stwierdziła również, że w Urzędzie Spraw Zagranicznych panuje „duże zaniepokojenie” w związku z tym, „jak zostały podjęte ostatnie decyzje” .

Rzecznik Downing Street powiedział:

„Premier z żalem przyjmuje decyzję ustąpienia baronessy Wars ii jest wdzięczny za jej wspaniałą pracę zarówno w roli ministra, jak i w opozycji”.

„Nasza polityka zawsze była jasna – sytuacja w Gazie jest nie do przyjęcia i zachęcaliśmy obie strony do zgodzenia się na natychmiastowe i bezwarunkowe zawieszenie broni”.

Kanclerz Osborne jednak nazwał rezygnację “rozczarowaniem i zupełnie niepotrzebną”.

Burmistrz Londynu Boris Johnson powiedział na antenie radia LBC, że ma „duży szacunek” dla pani Warsi i ma nadzieję, że „jak najszybciej wróci”.

Telegeniczni martwi Palestyńczycy i poneryzacja twojej duszy

Joe Quinn
Sott.net
23 lipca 2014 03:50 CDT

Martwe kobiety, martwe dzieci, martwe niemowlęta. Brakujące kończyny, rozerwane mózgi, wnętrzności rozlane na podłodze. Niemożliwym jest nadanie temu pozytywnego wizerunku, chyba że jest się premierem Izraela, Benjaminem Netanjahu.

Dwa dni temu Bibi starał się wyjaśnić, dlaczego wykonujący jego rozkazy izraelscy żołnierze zmasakrowali w ciągu kilku godzin 63 osoby, w tym 17 dzieci, w sąsiedztwie Shuja’iya na wschód od miasta Gaza. Powiedział:

„Musimy się bronić. Staramy się celować w wystrzeliwujących rakiety, naprawdę. Zaś wszystkie te ofiary cywilne nie są naszym zamiarem, ale w rzeczy samej zamiarem Hamasu, który chce uzyskać jak najwięcej ofiar cywilnych, bo ktoś powiedział, że wykorzystują telegenicznych [telewizyjnie fotogenicznych, dobrze wyglądających na ekranie – przyp. tłum.] martwych Palestyńczyków dla sprawy. Chcą więcej, bo tak będzie lepiej„.

Pomyślcie o tym przez chwilę, a gdy będziecie to robili, weźcie pod uwagę obraz palestyńskiej dziewczynki w ramionach ojca. Połowa jej głowy została odstrzelona przez żołnierzy Netanjahu w dzielnicy Shuja’iya dwa dni temu.

Nie pierwszy raz izraelskie wojsko brutalnie zamordowało dzieci na plaży w Gazie

Joe Quinn

Sott.net

16 lipca 2014 15:14 CDT

13 lipca – Palestyński chłopiec, którego ojciec został zabity, płacze na jego pogrzebie w Gazie

Najnowsza izraelska gra w „zabijanie Palestyńczyków” zaczęła się w rezultacie porwania trzech izraelskich nastolatków. Nikt nie wie, kto to zrobił. Hamas zaprzeczył, że ma z tym cokolwiek wspólnego, Izrael nie ma dowodów, że Hamas miał z tym coś wspólnego, a mimo to Izrael oskarżył Hamas i na podstawie tego fałszywego oskarżenia rozpoczął bombardowanie ludności cywilnej w Gazie.

Ostatni przykład nieskrępowanej izraelskiej zbrodniczości i brutalności przyszedł dzisiaj, kiedy izraelskie pociski spadły na plażę w Gazie, a konkretniej, na kawałek plaży, gdzie czterej palestyńscy chłopcy grali w piłkę. Stało się to wkrótce po masakrze z ubiegłego tygodnia, kiedy w kawiarni na plaży zabito dziewięciu młodych Palestyńczyków, oglądających mundial.

Psychopatyczna ‘moralność’, czyli co się kryje za porwaniem i zabójstwem izraelskich nastolatków

Joe Quinn
Sott.net
10 lipca 2014 23:49 CDT

Widzicie? My się tylko bronimy!

Kiedy uwaga większości społeczeństwa skupiała się na golach w meczu Niemiec z Brazylią w rozgrywkach Pucharu Świata, inna, bezsprzecznie mniej ważna „gra” z wysokim wynikiem toczyła się w Izraelu / Palestynie. Podczas gdy Brazylia przegrała z Niemcami 7 do 1, Palestyńczycy jak na razie przegrywają z Izraelem 100 do 1 i ciągle nie widać końca tej rzezi.

Tydzień temu wyraziłem swoje podejrzenia [po polsku tutaj] co do wyboru czasu na uprowadzenie i zamordowanie trzech izraelskich nastolatków. Później wyszło na jaw więcej szczegółów, które potwierdzają, że porwanie było najprawdopodobniej starannie zaaranżowaną kampanią propagandową izraelskiego rządu, mającą na celu zniszczenie rządu jedności Fatah-Hamas, zdemonizowanie Palestyńczyków jako „terrorystów” i – jak zawsze – zapewnienie psychopatom w Tel Awiwie kolejnej okazji do rozerwania na kawałki palestyńskich kobiet i dzieci.

Jak dowodzą badania kliniczne nad umysłem psychopatów, psychopaci okresowo odczuwają nieodpartą chęć dania upustu swoim destruktywnym skłonnościom. W przypadku psychopatów dysponujących władzą zazwyczaj oznacza to taką czy inną „wojnę”, w której największe cierpienie brutalnie zadaje się niewinnej ludności cywilnej (czyli niezaangażowanej w walkę). W tym szczególnym przypadku – psychopatycznej izraelskiej „elity” – profil psychologiczny przedstawia się następująco:

Netanjahu i jemu podobni mają głębokie, niemal nieświadome pragnienie unicestwienia Palestyńczyków, “wymazania ich z kart historii”, stoją im bowiem na drodze do zrealizowania celu, jakim jest wyidealizowane państwo żydowskie, w którym mają nieograniczoną władzę. Izraelscy syjonistyczni ideologowie są często także i prywatnie wściekli na Palestyńczyków, ponieważ Palestyńczycy zmuszają syjonistów do karkołomnego szukania sposobu na osiągniecie swoich rasistowskich celów bez splamienia własnego obrazu „dążących do pokoju”, „stających w obronie narodu żydowskiego”, będących „jedyną demokracją na Bliskim Wschodzie” itp. Dlatego dla psychopatów w Izraelu wszyscy Palestyńczycy są “źli”. Jest jednak pewien problem: Palestyńczycy nie są źli, a ich sprawą, o którą walczą, jest sprawiedliwość według normalnych ludzkich standardów.

Uprowadzeni izraelscy nastolatkowie znalezieni martwi – wygodny rozwój wypadków (dla Izraela)

Joe Quinn
Sott.net
1 lipca 2014 05:23 CDT

Troje spośród tysięcy palestyńskich dzieci zabitych przez siły izraelskie w ciągu ostatnich 20 lat

Musicie się zastanawiać…

Około miesiąca temu został zaprzysiężony palestyński rząd jedności narodowej Fatah-Hamas. Netanjahu ostrzegł/zagroził całemu światu, żeby nie uznał nowego rządu, ponieważ – jak stwierdził – ”otwiera on drzwi do terroryzmu”. Próbował również zagrozić organizacji Fatah, twierdząc, że będzie odpowiedzialna za wszelkie ”ataki rakietowe” ze Strefy Gazy w kierunku Izraela. Prawdziwym powodem izraelskiej awersji wobec palestyńskiego rządu jedności jest jednak to, że przez ostatnie 40 lat Izrael bardzo ciężko pracował, żeby nie dopuścić do powstania palestyńskiej jedności w jakiejkolwiek postaci. Zjednoczony palestyński front, oddany sprawie doprowadzenia na drodze pokojowej do poszanowania palestyńskich praw, zdecydowanie utrudniłby Izraelowi uzasadnienie istnienia tego państwa apartheidu, zbudowanego na wieloletniej zbrojnej okupacji palestyńskiej ziemi, nie wspominając o regularnych morderstwach palestyńskich cywilów przez wojsko izraelskie.

Sytuacja w Palestynie stała się bardziej skomplikowana przez całkiem prawdopodobne zaangażowanie się grup ”dżihadu”, sponsorowanych przez Arabię Saudyjską i inne państwa klienckie USA z rejonu Zatoki Perskiej, dla których podzielony Bliski Wschód to najlepszy sposób na utrzymanie swojej przewagi i dominacji.

W każdym razie ostrzeżenie Netanjahu, skierowane do całego świata, zostało zignorowane przez niektóre państwa, w tym zadowolone z rozwoju wypadków USA. Norwegia posunęła się nawet do ”normalizacji stosunków” z nowym palestyńskim ”rządem tymczasowym”.

Mniej więcej tydzień po zawarciu porozumienia Fatah-Hamas na Zachodnim Brzegu zostaje uprowadzona trójka izraelskich nastolatków. Nikt nie przyznaje się do odpowiedzialności, ale – jak zazwyczaj – Izrael wskazuje palcem na Hamas. Przypadkowo lub nie, jeden z trzech nastolatków posiadał podwójne, izraelsko-amerykańskie obywatelstwo.