Jak upada imperium

Dmitry Orlov
ClubOrlov
30 grudnia 2014

Niektórzy ludzie lubią, kiedy przedstawia się im bieżące wydarzenia na świecie w możliwie szerokim kontekście. Z przyjemnością wyjdę na przeciw tej potrzebie. Największą nowiną 2014 roku jest to, że – najogólniej mówiąc – angloimperialiści zostali wreszcie zmuszeni do opuszczenia Eurazji. Skąd to wiemy? Oto szersza perspektywa – najlepsza, jaką udało mi się znaleźć. A znalazłem ją w najnowszym artykule pisarza, publicysty i aktywisty, Nikołaja Starikowa.

Zacznijmy od zdefiniowania sobie kilku pojęć. Przez angloimperialistów rozumiem kombinację Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Kiedy Wlk. Brytania podupadła, USA przejęły nad nią kontrolę i zrobiły z niej swój protektorat. Teraz upadają i Stany Zjednoczone i nie ma na horyzoncie żadnych nowych angloimperialistów, którzy mogliby przejąć pałeczkę. Ale przez cały czas ich strategia pozostawała ta sama: pseudoliberalny pseudokapitalizm dla swoich oraz militarna dominacja i gospodarcza eksploatacja dla wszystkich pozostałych.

Jeśli chodzi o konkrety, to ich strategia zawsze obejmowała przeprowadzenie pewnego matactwa, kiedy w końcu spalał na panewce ich plan zdominowania i eksploatacji danego kraju. Wycofując się, robią, co w ich mocy, żeby narazić na szwank i osłabić porzucany obiekt, zadając mu trwale ropiejące polityczne rany. „Zatruć wszystkie studnie” to ostatnia pozycja na ich liście zadań do wykonania przed wyjazdem.

Świat, który stworzyliśmy wykracza poza koszmar George’a Orwella

John Pilger
Independent Australia
11 lipca 2014

Zeszłego wieczoru obejrzałem londyńską inscenizację Roku 1984 George’a Orwella. Chociaż ostrzeżenie pisarza przed przyszłością domaga się współczesnej interpretacji, przedstawiono je jako utwór z epoki: odległy, niezagrażający, prawie krzepiący. To tak, jakby Edward Snowden niczego nie ujawnił, Wielki Brat nie był teraz cyfrowym inwigilatorem, a sam Orwell nigdy nie powiedział, „Aby zostać zdeprawowanym przez totalitaryzm, nie musisz żyć w totalitarnym kraju.”

Chwalona przez krytyków, zręczna produkcja teatralna była miarą naszych kulturowych i politycznych czasów. Kiedy zapaliły się światła, ludzie byli już w drodze do wyjścia. Sprawiali wrażenie nieporuszonych, a może wabiły ich inne rozrywki. „Niezły mózgojeb,” powiedziała młoda kobieta, włączając swój telefon.

Kiedy zaawansowane społeczeństwa stają się odpolitycznione, zmiany są w równej mierze subtelne i spektakularne. W codziennym dyskursie język polityczny zostaje postawiony na głowie, zgodnie z przepowiednią Orwella w Roku 1984. „Demokracja” uchodzi obecnie za instrument retoryczny. Pokój jest „wieczną wojną”. „Globalny” oznacza imperialny. Niegdyś pełne nadziei pojęcie „reformy” teraz jest synonimem regresu, a nawet destrukcji. „Oszczędności” są narzuceniem ekstremalnego kapitalizmu biednym oraz podarowaniem socjalizmu bogatym: pomysłowy system, w którym większość obsługuje zadłużenie mniejszości.

Niemcy przygotowują się do rozwodu z USA

A skoro już o Niemczech mowa, jak zwykle krótko i trafnie o tym, co w trawie piszczy, z interesującymi komentarzami pod postem:

Moon of Alabama
4 lipca 2014

Z ostatnich rozmów i dyskusji prowadzonych w Niemczech wnioskuję, że Stany Zjednoczone coraz bardziej tracą poparcie i sympatię. Dawne uwielbienie zmieniło sięw niesmak. Chociaż sporo czołowych polityków i część dziennikarzy wciąż trzyma się niektórych (dobrze opłacanych) mitów na temat przyjaźni z USA, liderzy wszystkich partii politycznych oraz społeczeństwo zmienili zdanie.

Szpiegowanie przez NSA to tylko jeden, aczkolwiek poważny problem. Jak byście się czuli z tak natrętnym i wścibskim “sprzymierzeńcem”:

• Pracownicy niemieckiego wywiadu aresztowani pod zarzutem szpiegowania Komisji NSA w Bundestagu na rzecz USA
• Informatorzy z NSA zeznają w dochodzeniu prowadzonym przez Bundestag i wyjawiają informacje o “totalitarnej” inwigilacji
• Niemcy głównym celem inwigilacji NSA – oświadcza były pracownik
• Zirytowane działalnością NSA Niemcy anulują umowę z Verizonem
• Niemiecki parlament zrywa z amerykańską firmą telefoniczną Verizon za powiązania ze szpiegostwem NSA
• NSA zrobiło sobie z Niemiec największy punkt podsłuchowy w Europie
• Raport: NSA obrało sobie na cel niemieckich aktywistów broniących prawa do prywatności
• NSA celuje w administratorów sieci Tor i ludzi zainteresowanych narzędziami zwiększającymi prywatność

Niemiecka konstytucja, zgodnie z interpretacją Trybunału Konstytucyjnego, zalicza prywatność do podstawowych praw człowieka. Fakt, że USA tak swobodnie naruszają podstawowe prawa człowieka wszystkich obywateli niemieckich, spotyka się z najwyższą odrazą. Nawet opłacane i wytrenowane przez Radę Atlantycką (amerykańskie lobby) trole komentujące na niemieckich internetowych serwisach informacyjnych mają problemy z obroną tych praktyk.

Upadek Iraku i czego wam nie powiedziano

SCG News
17 czerwca 2014 17:34 CDT

Transkrypt:

Irak pogrąża się w chaosie, ale nie z powodów, którymi karmili was politycy i media głównego nurtu.

W czerwcu 2014 roku świat patrzył w szoku, jak islamskie ugrupowanie bojowe, działające pod nazwą Islamskie Państwo Iraku i Syrii (lub ISIS), przejęło kontrolę nad miastami Mosul, Baiji i Tikrit i rozpoczęło forsowanie na południe w kierunku Bagdadu. Fallujah jest pod ich kontrolą od stycznia.

[Należy pamiętać, że są również znani pod nazwą Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie, w skrócie ISIL]

Iracka policja i wojsko stawiają bardzo mały opór, mimo że są znacznie liczniejsi niż bojownicy. Większość uciekła z posterunków, zostawiając mundury i broń – to znaczy ci, którzy nie zostali zabici.

ISIS – którego deklarowanym celem jest usunięcie granic pomiędzy Syrią i Irakiem, ustanowienie islamskiego kalifatu, obejmującego oba kraje, oraz narzucenie prawa szariatu (prawa koranicznego) – posiada już ogromne połacie terenu pod kontrolą i szybko zyskuje nowe.

Jak to się stało?

Jest to niezwykle ważne pytanie. Od tego, jak na nie odpowiemy, będą zależały przyszłe wydarzenia i to nie tylko w Iraku. To dlatego właśnie medialni propagandziści i politycy starają się na siłę przepisać historię i kompletnie wypaczyć rzeczywistość.

Na Ukrainie Stany Zjednoczone wciągają nas w wojnę z Rosją

John Pilger
Guardian
13 maja 2014 15:09 CDT

Rola Waszyngtonu na Ukrainie i jego poparcie dla neo-nazistowskiego reżimu niesie ze sobą poważne konsekwencje dla reszty świata.

 

© Scott Olson/Getty — Prorosyjski aktywista z łuską pocisku oraz z wyprodukowanym w Stanach Zjednoczonych opakowaniem po jedzeniu, wyrzuconymi z transportera opancerzonego armii ukraińskiej po ataku na blokadę drogi 3 maja w Andrejewce na Ukrainie.

 

Dlaczego tolerujemy zagrożenie kolejną wojną światową wywoływane w naszymi imieniu? Dlaczego pozwalamy na kłamstwa, które racjonalizują to ryzyko? Skala indoktrynacji, jakiej jesteśmy poddawani, napisał Harold Pinter, angielski dramaturg, pisarz, scenarzysta i reżyser teatralny, jest „błyskotliwym, wręcz dowcipnym, niesamowicie skutecznym aktem hipnozy”, tak jakby fakty “nigdy nie istniały, mimo że miały miejsce”.

Co roku amerykański historyk William Blum publikuje swoje “uaktualnione streszczenie działań podejmowanych w ramach polityki zagranicznej przez Stany Zjednoczone, które pokazuje, że począwszy od 1945 roku, Stany Zjednoczone próbowały obalić więcej niż 50 rządów, w tym wiele wybranych demokratycznie; w rażący sposób mieszały się w procesy wyborcze w 30 krajach; bombardowały ludność cywilną w 30 krajach; wykorzystywały broń chemiczną i biologiczną; oraz usiłowały dokonać zamachu na przywódców obcych państw.

W wielu przypadkach współsprawcą tych działań była Wielka Brytania. Na Zachodzie na skalę ludzkiego cierpienia, nie mówiąc już o przestępczości, zwraca się znikomą uwagę, pomimo istnienia zaawansowanych technik komunikacji oraz formalnie przeważnie wolnego dziennikarstwa. Nie mówi się o tym, że najliczniejszą grupą ofiar terroryzmu – „naszego” terroryzmu – są muzułmanie. Tuszuje się fakt, że ekstremalny dżihadyzm, który obarcza się za wydarzenie 9/11, był wspierany jako broń angloamerykańskiej polityki w Operacji „Cyklon” w Afganistanie. W kwietniu b.r. Departament Stanu USA nadmienił, że w efekcie kampanii NATO w 2011 roku „Libia stała się rajem dla terrorystów”.

Hollande poszukuje w Europie pieniędzy i mięsa armatniego na wojnę w Afryce

Press TV
Piątek, 20 grudnia 2013 08:26 CST

Koszty militarnych wypadów są oszałamiające! Ktoś musi za to zapłacić.

Francuski Prezydent Francois Hollande ponowił swoje wezwanie do ”europejskiej obecności” w Republice Środkowoafrykańskiej i oczekuje  od Polski militarnego wsparcia dla francuskich wojsk.

”W tej chwili utrzymywane są kontakty, czasem dość intensywne. Mam na myśli Polskę … żeby zapewniła żołnierzy, którzy wspomogą nasze siły. Jeśli decyzja zostanie potwierdzona jutro, operacja zostanie uznana za europejską, co otworzy drogę do europejskiego finansowania” – powiedział w czwartek Hollande na koniec pierwszego dnia szczytu Unii Europejskiej.

Francuski prezydent chętnie również widzi wsparcie logistyczne ze strony krajów europejskich, w tym Belgii, Wielkiej Brytanii, Niemiec i Polski. ”To, co chciałbym osiągnąć, politycznie, to obecność innych krajów europejskich. Żeby nie mówiono, że Francja jest osamotniona” – powiedział na konferencji prasowej.

Komentarz SOTT.net: Hollande potrzebuje od innych krajów europejskich pieniędzy i mięsa armatniego w kolonialnej agresji Francji, służącej zabezpieczeniu zasobów dla francuskich korporacji. Pamiętamy, że Hollande otrzymał pokojową nagrodę UNESCO i jest równie zapalony do wojny jak inny laureat pokojowej nagrody, Obama. I podobnie jak USA, Francja jest praktycznie bankrutem, więc jedynym wyjściem dla patokratów u władzy jest zagarnięcie zasobów kraju, który je ma. A jeśli uda się obciążyć innych kosztami tego wojennego koszmaru, tym lepiej.

Psychopatyczne spojrzenie na wartość życia ludzkiego

Lisa Guliani
Sott.net
Czwartek, 17 października 2013 06:15 CDT

Jak bardzo chcesz, żebym się zamknęła?
[Zdjęcie: Afgańska dziewczyna, Taran Akbari, krzyczy w reakcji na eksplozję]

Myślenie, że utrata bliskiej osoby może być ‘zrekompensowana’, wydaje się mi spaczone. Spójrzcie na kraje zaatakowane przez rządowy syndykat zbrodni USA.

Nawet gdyby ten pozorny rząd miał zaoferować odszkodowanie i ”list z przeprosinami” rodzinom wszystkich zamordowanych, na przykład przez drony, czy to by wystarczyło? Czy to właśnie nazywamy sprawiedliwością? Czy ‘zrekompensuje’ to bezsensowne, niepotrzebne, systematyczne pozbawianie z zimną krwią życia tak wielu ludzi? Czy zmyje to świadomość, że zostały zamordowane dzieci? Czy zapewni to rozgrzeszenie? Czy krzywda zostanie usunięta zarówno z rejestrów, jak i z pamięci tych, co przeżyli?

Co stanowi ‘wynagrodzenie krzywd’? Pieniądze? Pieniądze, które w wielu przypadkach są ledwie warte papieru, na którym są wydrukowane? Jeśli to wszystko, na co ich stać (choć nawet tego nie robią w większości krajów, zaatakowanych na podstawie fałszywej ”wojny z terroryzmem”), to wydaje mi się, że to ich ”wszystko” nigdy nie będzie wystarczające, nawet w najmniejszym stopniu.