Nie ma co ci być przykro, to tylko poganie

[W „odwecie” za nieistniejące ataki rakietowe]

The Ugly Truth
7 sierpnia 2014 18:21 CDT

Ostrzeżenie: Poniższe zdjęcia są drastyczne. Nieletni nie powinni ich oglądać. Jednak warto mieć na uwadze fakt, że wielu nieletnich i ich rodziny są skazani na taki widok niemal codzienie.

Dzielimy się tymi zdjęciami nie po to, żeby kogoś urazić. Naszym celem jest odwołanie się do sumienia ludzi i apel o zgłaszanie tych zbrodni wojennych, o odmowę milczenia w obliczu tych brutalnych działań i przebudzenie sięna fakt, że jeden holokaust w żaden sposób i w żadnych okolicznościach nie usprawiedliwia innego holokaustu.

Żelazna Kopuła jest potężną mistyfikacją

The Paulstal Service
YouTube
31 lipca 2014 06:01 CDT

Dość trudno jest zrozumieć i pogodzić się z mistyfikacją pod nazwą Żelazna Kopuła. W końcu dzień za dniem w wieczornych wiadomościach mówi się nam, że rakiety Hamasu zostały przechwycone przez niemal boski system Iron Dome, który rzekomo przechwytuje 90% pocisków wystrzelonych w kierunku Izraela… Dlaczego miano by na ten temat kłamać?

Przede wszystkim, jaki jest dowód, że Żelazna Kopuła rzeczywiście trafia w rakiety? W rzeczywistości takiego dowodu nie ma. Te nieliczne rakiety, jakie Hamas faktycznie kiedykolwiek wystrzelił (tak przy okazji, Hamas jest ugrupowaniem stworzonym przez państwo Izrael i – przynajmniej do pewnego stopnia – nadal przezeń kontrolowanym), nawet nie mają głowic i są w zasadzie pustymi rurami i fajerwerkami, jak można było wielokrotnie zobaczyć w poprzednich izraelsko-palestyńskich „wojnach”.

Otóż okazuje się, że rakiety przechwytujące systemu „Iron Dome” są podobnym oszustwem. W rzeczywistości niczego nie przechwytują, jedynie wybuchają w powietrzu, dzięki czemu ludzie wierzą, że IDF przechwytuje rzekome rakiety Hamasu, podczas gdy w rzeczywistości są to w istocie miliardy dolarów amerykańskich podatników wydane na gloryfikowane fajerwerki, które same detonują się w powietrzu.

Telegeniczni martwi Palestyńczycy i poneryzacja twojej duszy

Joe Quinn
Sott.net
23 lipca 2014 03:50 CDT

Martwe kobiety, martwe dzieci, martwe niemowlęta. Brakujące kończyny, rozerwane mózgi, wnętrzności rozlane na podłodze. Niemożliwym jest nadanie temu pozytywnego wizerunku, chyba że jest się premierem Izraela, Benjaminem Netanjahu.

Dwa dni temu Bibi starał się wyjaśnić, dlaczego wykonujący jego rozkazy izraelscy żołnierze zmasakrowali w ciągu kilku godzin 63 osoby, w tym 17 dzieci, w sąsiedztwie Shuja’iya na wschód od miasta Gaza. Powiedział:

„Musimy się bronić. Staramy się celować w wystrzeliwujących rakiety, naprawdę. Zaś wszystkie te ofiary cywilne nie są naszym zamiarem, ale w rzeczy samej zamiarem Hamasu, który chce uzyskać jak najwięcej ofiar cywilnych, bo ktoś powiedział, że wykorzystują telegenicznych [telewizyjnie fotogenicznych, dobrze wyglądających na ekranie – przyp. tłum.] martwych Palestyńczyków dla sprawy. Chcą więcej, bo tak będzie lepiej„.

Pomyślcie o tym przez chwilę, a gdy będziecie to robili, weźcie pod uwagę obraz palestyńskiej dziewczynki w ramionach ojca. Połowa jej głowy została odstrzelona przez żołnierzy Netanjahu w dzielnicy Shuja’iya dwa dni temu.

Psychopatyczna ‘moralność’, czyli co się kryje za porwaniem i zabójstwem izraelskich nastolatków

Joe Quinn
Sott.net
10 lipca 2014 23:49 CDT

Widzicie? My się tylko bronimy!

Kiedy uwaga większości społeczeństwa skupiała się na golach w meczu Niemiec z Brazylią w rozgrywkach Pucharu Świata, inna, bezsprzecznie mniej ważna „gra” z wysokim wynikiem toczyła się w Izraelu / Palestynie. Podczas gdy Brazylia przegrała z Niemcami 7 do 1, Palestyńczycy jak na razie przegrywają z Izraelem 100 do 1 i ciągle nie widać końca tej rzezi.

Tydzień temu wyraziłem swoje podejrzenia [po polsku tutaj] co do wyboru czasu na uprowadzenie i zamordowanie trzech izraelskich nastolatków. Później wyszło na jaw więcej szczegółów, które potwierdzają, że porwanie było najprawdopodobniej starannie zaaranżowaną kampanią propagandową izraelskiego rządu, mającą na celu zniszczenie rządu jedności Fatah-Hamas, zdemonizowanie Palestyńczyków jako „terrorystów” i – jak zawsze – zapewnienie psychopatom w Tel Awiwie kolejnej okazji do rozerwania na kawałki palestyńskich kobiet i dzieci.

Jak dowodzą badania kliniczne nad umysłem psychopatów, psychopaci okresowo odczuwają nieodpartą chęć dania upustu swoim destruktywnym skłonnościom. W przypadku psychopatów dysponujących władzą zazwyczaj oznacza to taką czy inną „wojnę”, w której największe cierpienie brutalnie zadaje się niewinnej ludności cywilnej (czyli niezaangażowanej w walkę). W tym szczególnym przypadku – psychopatycznej izraelskiej „elity” – profil psychologiczny przedstawia się następująco:

Netanjahu i jemu podobni mają głębokie, niemal nieświadome pragnienie unicestwienia Palestyńczyków, “wymazania ich z kart historii”, stoją im bowiem na drodze do zrealizowania celu, jakim jest wyidealizowane państwo żydowskie, w którym mają nieograniczoną władzę. Izraelscy syjonistyczni ideologowie są często także i prywatnie wściekli na Palestyńczyków, ponieważ Palestyńczycy zmuszają syjonistów do karkołomnego szukania sposobu na osiągniecie swoich rasistowskich celów bez splamienia własnego obrazu „dążących do pokoju”, „stających w obronie narodu żydowskiego”, będących „jedyną demokracją na Bliskim Wschodzie” itp. Dlatego dla psychopatów w Izraelu wszyscy Palestyńczycy są “źli”. Jest jednak pewien problem: Palestyńczycy nie są źli, a ich sprawą, o którą walczą, jest sprawiedliwość według normalnych ludzkich standardów.

Świat, który stworzyliśmy wykracza poza koszmar George’a Orwella

John Pilger
Independent Australia
11 lipca 2014

Zeszłego wieczoru obejrzałem londyńską inscenizację Roku 1984 George’a Orwella. Chociaż ostrzeżenie pisarza przed przyszłością domaga się współczesnej interpretacji, przedstawiono je jako utwór z epoki: odległy, niezagrażający, prawie krzepiący. To tak, jakby Edward Snowden niczego nie ujawnił, Wielki Brat nie był teraz cyfrowym inwigilatorem, a sam Orwell nigdy nie powiedział, „Aby zostać zdeprawowanym przez totalitaryzm, nie musisz żyć w totalitarnym kraju.”

Chwalona przez krytyków, zręczna produkcja teatralna była miarą naszych kulturowych i politycznych czasów. Kiedy zapaliły się światła, ludzie byli już w drodze do wyjścia. Sprawiali wrażenie nieporuszonych, a może wabiły ich inne rozrywki. „Niezły mózgojeb,” powiedziała młoda kobieta, włączając swój telefon.

Kiedy zaawansowane społeczeństwa stają się odpolitycznione, zmiany są w równej mierze subtelne i spektakularne. W codziennym dyskursie język polityczny zostaje postawiony na głowie, zgodnie z przepowiednią Orwella w Roku 1984. „Demokracja” uchodzi obecnie za instrument retoryczny. Pokój jest „wieczną wojną”. „Globalny” oznacza imperialny. Niegdyś pełne nadziei pojęcie „reformy” teraz jest synonimem regresu, a nawet destrukcji. „Oszczędności” są narzuceniem ekstremalnego kapitalizmu biednym oraz podarowaniem socjalizmu bogatym: pomysłowy system, w którym większość obsługuje zadłużenie mniejszości.

Obserwujcie Human Rights Watch – Hołd dla profesora Richarda Falka

Gilad Atzmon
22.12.2012

prof. Richard Falk

W tym tygodniu dowiedzieliśmy się, że HRW wyrzuciło ze swoich szeregów czołowego oficjela ONZ, profesora Richarda Falka. Soczystych szczegółów uprzejmie dostarczyło nam narzędzie izraelskiej hasbary – UN Watch blog: „Wyrażamy uznanie dla HRW i jego dyrektora Kennetha Rotha za właściwą decyzję usunięcia tego wroga praw człowieka ze swojej znaczącej organizacji”, powiedział Hillel Neuer, ekstremistyczny izraelski stronnik oraz dyrektor wykonawczy UN Watch. „Dla człowieka popierającego terrorystyczną organizację Hamas, który został właśnie potępiony przez brytyjskie biuro spraw zagranicznych za swoje poparcie dla zjadliwie antysemickiej książki, wyrażone na jej okładce, nie ma miejsca w organizacji oddanej obronie praw człowieka”.

Pionek hasbary, którym jest Neuer, stosując wszystkie książkowe syjonistyczne sztuczki, dezinformuje i wprowadza w błąd swoich czytelników. Po pierwsze, Hamas to nie „terrorystyczna organizacja”, ale demokratycznie wybrany rząd, a książka, do której odnosi się Neuer, to oczywiście moja książka – The Wondering Who, która uzyskała poparcie Richarda Falka oraz innych z najznakomitszych humanistów i uczonych naszych czasów, książka, która na 6 miesięcy stała się bestsellerem zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Stanach Zjednoczonych, która została przetłumaczona na 10 języków i jest dostępna w 7 wydaniach w krajach, których prawodawstwo surowo występuje przeciwko jakiejkolwiek formie podburzania na tle rasowym jak i zaprzeczaniu holokaustu. Syjoniści i ich „postępowi” bliźniacy będą musieli zaakceptować fakt, że The Wondering Who jest, mimo wszystko, stricte koszerna.

Prof. Falk w istocie wyraził poparcie dla mojej książki, i, jak wszyscy moi zwolennicy, nie poddał się presji. To w rzeczy samej powinno wywołać zaniepokojenie wszystkich syjonistów i ich agentów.

„Zmieniająca myślenie historia opowiedziana z bezkompromisową uczciwością, którą wszyscy (a żydzi w szczególności) wykazujący troskę o prawdziwy pokój, jak również ich własną tożsamość, powinni nie tylko przeczytać, lecz również przemyśleć i poddać szerokiej dyskusji” – Profesor Richard Falk o The Wondering Who.

Katalog izraelskiego bestialstwa

Lawrence Davidson
Redress Information & Analysis
27 października 2012

Lawrence Davidson przedstawia litanię izraelskiego bestialstwa – od czystek etnicznych, które rozpoczęły się na dobre w 1948 roku i trwają do dzisiaj, aż do wojny głodowej toczonej przeciw Gazie – oraz wymienia inne liczne akty bezmyślnego, małostkowego okrucieństwa.

Nieprzerwane zdziczenie i barbarzyństwo

W moim artykule ”America’s billboard wars: Zionists vs. the truth” powiedziałem, że organizacja syjonistyczna prowadzona przez islamofobkę Pamelę Geller zajmuje się zamieszczaniem przesłań w autobusach i metrze, wzywających do poparcia dla Izraela. Te komunikaty twierdzą, że Izrael reprezentuje “cywilizowanego człowieka” w walce z dżihadem i jego “dzikością”. Zakwestionowałem w nim zakwalifikowanie izraela do statusu cywilizowanego państwa, ale wracam ponownie do tematu wskutek niemal codziennych objawień nie mających precedensu bandyckich zachowań tego syjonistycznego tworu. To nie jest tak, że dżihadyści nie mogą czasem okazać się dzikusami; to polega na tym, że izraelski rząd wydaje się zupełnie być niezdolny do stania się czymś cywilizowanym. Na przykład:

Czystki etniczne

W dniu 16 października 2012 r. izraelska organizacja Yazkern gościła dziesiątki weteranów wojny z 1948 r., rzekomej izraelskiej “wojny o niepodległość”, aby wyrobić sobie pogląd, czym była ta walka. Weterani snuli opowieści, jakie można określić wyłącznie świadomym działaniem w celu dokonania czystki etnicznej – systematycznego niszczenia całych palestyńskich wiosek i wielu masakr. Film dokumentalny izraelsko-rosyjskiej dziennikarki, Lia Tarachansky, zajmujący się tym samym problemem, Pelestyńską Nakbą lub katastrofa, właśnie dobiega końca realizacji. Również zawiera zeznania izraelskich żołnierzy z tej wojny. Te najnowsze rewelacje uwiarygodnić mają w zamyśle twierdzenia “nowych historyków” izraela, jak np. Ilan Pappe, którzy napisali książki na podstawie błyskotliwych „dowodów” z rządowych archiwów pokazując, że jeszcze przed wybuchem wojny, która doprowadziła do powstania państwa izrael, władze syjonistyczne planowały przeprowadzenie etnicznych czystek, mających oczyścić tak bardzo, jak to tylko możliwe Palestynę z ​​nie-żydów.

Celem działań organizacji Yazkern jest przebicie się do mediów z oczyszczoną z “nacjonalistycznej mainstreamowej narracji” wersji wydarzeń z 1948 r. i towarzyszącego temu monologowi zaprzeczeniu wszelkich praw do istnienia Palestyńskiej kontr-narracji.

OK. Izraelczycy byli dzikusami w 1948 roku i tylko niewielka mniejszość będzie w stanie to przyznać. Co po się działo po “wojnie o niepodległość”? Jak się okazuje, czystki etniczne nigdy się nie skończyły.

Dogodne, długotrwałe zaprzeczanie, że one kiedykolwiek się zaczęły, pomogło ukryć fakt ich nieprzerwanego charakteru. Jednak właśnie w tym tygodniu otrzymaliśmy wiadomość, że minister obrony Ehud Barak dał rozkaz do wyburzeń 8 Palestyńskich wiosek, w jakich mieszka 1500 mieszkańców, na południowych wzgórzach Hebronu. Pretekstem do wyburzeń było to, że ziemia jest potrzebna do ćwiczeń wojskowych. Według “nowych historyków”, jest to standardowy środek rządu izraelskiego do przeprowadzania kolejnych czystek etnicznych. Jasne, że przez kilka lat izraelska armia będzie używać tej ziemi, na jakiej teraz znajdowały się zniszczone wsie. Potem nieuchronnie, powierzchnia ta stanie się miejscem nowego izraelskiego osadnictwa żydowskiego.

Głód

W dniu 20 października 2012 Al-Jazeera doniosła o izraelskich dokumentach wskazujących, że pomiędzy 2008 a 2010 izraelska armia pozwalała docierać do Strefy Gazy dostawom żywności w oparciu o przelicznik dziennego zapotrzebowania na liczbę kalorii, co stanowiło dietę minimum dla półtora miliona ludzi, doprowadzając do stanu niedożywienia.

Według izraelskiej organizacji praw człowieka Gisha “celem politycznym urzędników było toczenie wojny gospodarczej, jaka miała sparaliżować gospodarkę Strefy Gazy, a według ministerstwa obrony, tworzyć presję na rząd Hamasu”.

W zasadzie ten kęs bestialstwa miał miejsce przed 2008 r. Wróciwszy do roku 2006, Weissglass Dov, ówczesny doradca premiera Ariela Szarona, stwierdził że “chodzi o to, aby umieścić Palestyńczyków na diecie, ale nie dać im umrzeć z głodu”. Oczywiście precedensów takich można się doszukiwać w rzekomym traktowaniu europejskich żydów w latach 1930 i 1940-tych. Można zakładać, że to na podstawie tego pan Weissglass był świadomy takiej możliwości.

Jednak, podobnie jak z niehamowanym barbarzyństwem praktykowanym w “wojnie o niepodległość”, także w tym przypadku mamy do czynienia ze zdolnością do narodowego zaprzeczania faktom. Wg Gideona Levy piszącego dla Haaretz, “kraj ma wiele sposobów … zakopać głęboko szkielety albo ukryć je w szafie tak, żeby izraelczycy zbytnio się tym nie przejmowali”. Wojskowi autorzy dokumentu, który wprawił ohydny „pomysł” Weissglassa w bestialską praktykę, działają przecież w “kraju dotkniętym zupełną ślepotą”. Tak więc, obecny izraelski rząd nie musi się martwić o publiczne niepokoje w związku z powolnym, ale skutecznym niszczeniem systemu kanalizacji Gazy i uczynienia jej wody pitnej nie do spożycia.