Polityczne uwarunkowania, które doprowadziły do zestrzelenia samolotu linii malezyjskich MH lot 17

Kees van der Pijl
Unz Review
9 lipca 2018

© Reuters/ Maxim Zmeyev

Cztery lata temu [teraz już pięć], 17 lipca 2014 r., podczas wojny domowej na wschodzie Ukrainy, zniszczony został samolot malezyjskich linii lotniczych MH lot 17, zginęło wszystkich 298 pasażerów i załoga. Zespół dochodzeniowy (Joint Investigation Team, JIT), któremu powierzono śledztwo w sprawie zestrzelenia i w którego skład wchodzili przedstawiciele Holandii, Australii, Belgii, Malezji i – paradoksalnie, wziąwszy pod uwagę ewentualny udział w zbrodni – Ukrainy, 25 maja 2018 r. przedstawił swoje drugie sprawozdanie z postępów w śledztwie. Podobnie jak pierwszy raport z września 2016 r., przybrał on formę konferencji prasowej z animacjami wideo, ilustrującymi ustalenia dochodzenia. Tym razem było jeszcze mniej do zaprezentowania; a główny wniosek sprowadzał się do tego, że sprawcami były elementy rosyjskiej 53. brygady rakietowej Buk, co już dwa lata temu twierdziła londyńska grupa śledcza Bellingcat. W lutym 2016 r. główny prokurator JIT, Holender Fred Westerbeke, w piśmie do krewnych ofiar wciąż jeszcze odrzucał to twierdzenie jako pozbawione dowodów. Jak to możliwe, że stało się ono głównym elementem sprawy dla oskarżenia dwa lata i dwa miesiące później?

Po konferencji prasowej JIT natychmiast nastąpiła formalna deklaracja ze strony rządów Holandii i Australii, które uznały odpowiedzialność Rosji. Jednakże inny członek JIT, Malezja, odciął się od tego oskarżenia, a Belgia milczała. Oczywiście ten zbyt pochopny wniosek, przychodzący wkrótce po rzekomym incydencie ze Skripalami w Salisbury i podobnie zakwestionowanym ataku gazem na pozycje dżihadystów w Dumie przez rząd syryjski, prowadzi w tym samym kierunku: Rosja Putina musi być stale pod ostrzałem i jest nie ma czasu na czekanie na wyrok sądu.

W mojej książce Flight MH17, Ukraine and the New Cold War. Prism of Disaster Flight MH17 (Manchester University Press), powstrzymałem się od wchodzenia na śliski grunt i twierdzenia, kto późnym popołudniem 17 lipca pociągnął za spust, celowo lub przez przypadek, a nawet jakiego rodzaju broń została użyta. Zestrzelenie malezyjskiego samolotu stało się elementem wojny propagandowej, która rozpalała się już przed katastrofą. Książka jest o tym, co wiemy o wydarzeniach, które stanowiły tło katastrofy, w poprzednich miesiącach, tygodniach i dniach, a nawet tegoż dnia. Następujące po sobie wydarzenia tylko uwypuliły, że to kontekst nadaje sens tragedii.

W Bundestagu o kwestii łamania praw człowieka na Ukrainie

Christine Benoît
news sans frontières
12 czerwca 2018 r.

@2017 REUTERS/Valentin Ogirenko – Prezydent Ukrainy Petro Poroszenko, przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Junker i przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk przed wspólną konferencją prasową po szczycie UE-Ukraina, który odbył się w Kijowie; 13 lipca 2017

W niemieckim parlamencie podczas wysłuchania publicznego zaproszeni przedstawiciele Ukrainy ujawniali prawdę o kijowskim rządzie. W poniedziałek, 11 czerwca, odbyło się spotkanie na temat stanu wolności słowa i praw człowieka na Ukrainie, w którym wzięli udział niemieccy politycy, obrońcy praw człowieka, publiczni i polityczni przedstawiciele Ukrainy oraz dziennikarze.

Cenzura instrumentem eliminacji przeciwników

Dziennikarz Rusłan Kocaba, który wielokrotnie narażał się na represje za nawoływanie do bojkotu mobilizacji do tak zwanej operacji antyterrorystycznej na wschodzie kraju, potępił całkowite lekceważenie przez Ukrainę prawa wolności słowa. Pełny nadzór reżimu kijowskiego ma na celu zniszczenie każdego opozycyjnego dziennikarza – mówi Kocaba, przytaczając jako przykład sprawę Jewgienija Murajewa, właściciela ukraińskiego kanału telewizyjnego NewsOne i posła do parlamentu. Po odważnym skrytykowaniu działań władz, zwłaszcza w związku z sytuacją wokół Olega Sencowa, poseł został natychmiast oskarżony o „zdradę stanu”.

Rozmowa z Igorem Striełkowem o Polsce i Polakach

13 lipca 2016 10:15
xportal.pl

Od Redakcji: Przedstawiamy pierwszy w Polsce wywiad ze słynnym dowódcą noworosyjskiego powstania, Igorem Striełkowem, przeprowadzony przez Dawida Berezickiego.

Igorze Iwanowiczu, jak Pan uważa, czy Polska całkowicie znajduje się w kręgu cywilizacji zachodnioeuropejskiej czy też pozostały jeszcze u  nas jakieś wspólne wartości z „Russkim Mirom” – cywilizacją wschodnioeuropejską?

Zacznijmy od tego, że Polska to kraj zamieszkały praktycznie w całości przez Słowian (przede wszystkim Polacy, ale również Rusini: Białorusini, Rosjanie, Ukraińcy, Łemkowie i inni Słowianie (Słowacy, Czesi). W zdecydowanej większości są to Słowianie Wschodni,  u których są wspólne i bardzo bliskie korzenie kulturowe i genetyczne z sąsiadami ze wschodu, a nie z zachodu. Jeżeli dobrze pamiętam, to jeszcze w wiekach XI – XII  polscy i ruscy książęta i bojarzy (szlachta) kontaktowali się pomiędzy sobą praktycznie bez żadnych problemów i bez tłumaczy, bo ich języki były bardzo zbliżone. Zaczęło się to zmieniać stopniowo. Ze strony wschodu od momentu mongolskiego najazdu na Ruś, który na prawie trzysta lat oderwał znaczną część Rusi europejskiej cywilizacji, zaś od strony Polski poprzez coraz większe wpływy kościoła katolickiego i latynizację, a co za tym idzie wypieranie kultury słowiańskiej przez łacińską – katolicką (działania te nasiliły się zwłaszcza od końca XV wieku). Te fakty z obu stron wpłynęły na powstawanie najpierw nieporozumień, potem braku zrozumienia aż do wrogości pomiędzy obiema stronami, pomiędzy naszymi bratnimi narodami.

To co dziś określamy w Polsce jako „rusofobia”, powstało w wyniku krachu polskiego projektu budowy imperium Międzymorza – Polski Wielu Narodów, od morza, do morza. Ten projekt Polski upadł, poniósł porażkę w II połowie XVII wieku, bo Polska przegrała rywalizację z Moskwą, a potem jeszcze, pod koniec XVIII wieku nastąpiły trzy rozbiory Polski i znaczna część Polski była wchłonięta przez imperium rosyjskie (podporządkowanie polityczne, jurysdykcyjne, wojskowe…). Oczywiście liczne małe i czasem większe konflikty graniczne i wojny pomiędzy Polską a Rusią były i w Średniowieczu, potem od końca XV wieku praktycznie aż do końca XVIII wieku. Poparcie przez znaczną część Polaków Napoleona i udział wojsk polskich w wyprawie na Rosję, no i potem w XX wieku – pod koniec I wojny światowej i po rewolucji w Rosji. Te konflikty, polskie powstania i działania wojenne nie mogły zostać bez śladów w tak zwanej pamięci narodowej obu narodów (polskiego i rosyjskiego). Ale przecież, pomimo to (mimo  tych różnic), mamy wspólne korzenie. Właśnie dlatego tak bliskie nam są wspólne wartości bazowe naszych narodów (a tak różne od praktycznie wszystkich pozostałych państw Europy zachodniej i centralnej). Te wspólne, czy też bardzo bliskie naszym narodom wartości skupiają się wokół głównej idei: ważniejsza jest duchowość niż cielesność i materializm, mamy wyczulone poczucie sprawiedliwości, podobnie rozumiemy miłosierdzie, współczucie… . Rosjanie i Polacy tak naprawdę są bardzo podobni mentalnie.

W związku z tym Polska jeszcze nie raz będzie miała bardzo trudny dla siebie wybór celów i wartości pomiędzy: swoimi narodowymi i chrześcijańskimi (czyli słowiańskimi, bliskimi z Rosją), a „europejskimi” (czyli zachodnimi – liberalnymi, tak naprawdę bez tożsamości narodowej, czy religijnej, a oceniając po licznych działaniach, to wręcz satanistycznymi).

George Soros, czyli opowieść o plugawych przekrętach amerykańskiego oligarchy

William Engdahl
New Eastern Outlook
12 czerwca 2015

Przeciętny człowiek rzadko kiedy wnikliwie zagłębia się w zdemoralizowany świat zachodnich oligarchów i ich bezwstydne manipulacje, jakimi się posługują, by powiększać swe fortuny kosztem dóbr publicznych. To, o czym za chwilę będzie mowa, pochodzi z korespondencji miliardera, urodzonego na Węgrzech, a obecnie spekulanta z amerykańskim obywatelstwem, George’a Sorosa. Z dokumentów opublikowanych przez grupę hakerów CyberBerkut, napisanych podobno przez Sorosa, wynika, że nie jest on wyłącznie główną marionetką w popieranym przez Stany Zjednoczone ukraińskim reżimie, ale również współautorem podstępnego planu, wraz z amerykańskim rządem i urzędnikami Unii Europejskiej, który, jeśli się powiedzie, zapewni mu miliardy dolarów z grabieży ukraińskich aktywów. A wszystko to, oczywiście, kosztem mieszkańców Ukrainy i podatników UE.

Dokumenty, do których dotarli hakerzy, obnażają skalę zakulisowych manipulacji kijowskiego reżimu, w ich najbardziej szczegółowym wydaniu, którym przewodzi miliarder z Nowego Jorku.

W najdłuższym z listów Sorosa, datowanym na 15 marca 2015 roku, oznaczonym klauzulą „ściśle tajne”, został przedstawiony szczegółowy plan działania dla reżimu na Ukrainie. W dokumencie zatytułowanym: „Krótko- i średniookresowa kompleksowa strategia dla nowej Ukrainy”, Soros beztrosko nawołuje do podjęcia kroków w celu „przywrócenia zdolności bojowej Ukrainy bez naruszenia ustaleń z Mińska”, w czym „prezydentowi Poroszence mają doradzać [amerykański] generał Wesley Clark, polski generał [Waldemar] Skrzypczak oraz kilku innych specjalistów będących pod auspicjami Rady Atlantyckiej”. Rada Atlantycka jest wiodącym pronatowskim think-tankiem Waszyngtonu*.

Ukrainie nawet Hasbara nie wyszła

 

Mniej więcej w połowie lutego Ukraina odpaliła zaciąg do „armii internetowej” – początkowo nieoficjalnie. Zaciągowi towaszył slogan: „Każdy twój komentarz jest kulą wystrzeloną w sumienie wroga”. Żeby stać się jednym z „informacyjnych zbójów” wystarczyło wejść na odpowiednią stronę i zarejestrować się, podając swoje imię albo pseudonim oraz adres e-mail.

“iArmia” ma swój profil na Twitterze i stronę Fejsbukową, pełną obrobionych w Photoshopie zdjęć, gotowych do wykorzystania przez trolli.

Początkowo użytkownicy ukraińskich mediów społecznościowych byli nieufni. Media zwróciły się z zapytaniem o wiarygodność do Ministerstwa Prawdy (oficjalnie: ukraińskiego Ministerstwa Polityki Informacyjnej), ale pytanie pozostawało bez odpowiedzi, a społeczność – sceptyczna. W końcu ministerstwo potwierdziło swoje autorstwo.

Ukraina na krawędzi upadku a USA sieje propagandę o rosyjskiej inwazji

Z ponad tygodniowym poślizgiem publikujemy kolejne tłumaczenie. W międzyczasie wiele się wydarzyło. Ale czy sytuacja rzeczywiście się zmieniła?

Harrison Koehli & Niall Bradley
Sott.net
29 sierpnia 2014 07:48 CDT

Powstał nowy kraj: Noworosja wygrała wojnę o niezależność od Ukrainy

Pamiętacie, jak kiedyś sierpień nazywano “sezonem ogórkowym”? My też nie! Zaraz po ubiegłotygodniowej nieudanej próbie obsmarowania rosyjskiej pomocy humanitarnej jako “rosyjskiej inwazji na Ukrainę”, nakręcana przez USA histeria sięgnęła wczoraj zenitu, kiedy media po raz kolejny przypuściły nalot dywanowy, krzycząc w niebogłosy “Rosyjska inwazja na Ukrainę!” Powołując się na „informacje amerykańskiego wywiadu” o ruchach rosyjskich oddziałów oraz rzekomym stwierdzeniu Poroszenko, że wojska rosyjskie wkroczyły na Ukrainę, rząd USA zwołał – za pośrednictwem marionetkowej Litwy – pilne posiedzenie Rady Bezpieczeństwa ONZ w celu omówienia kwestii „tysięcy rosyjskich żołnierzy wkraczających na Ukrainę”. „10 tysięcy” rosyjskich żołnierzy biorących udział w inwazji lądowej na pełną skalę zmieniło się w „1000” rosyjskich żołnierzy, którzy zmienili się w nieostre zdjęcia satelitarne wątpliwej jakości, które zmieniły się w tweety amerykańskiej lobbystki ONZ nawołującej do nieustannej wojny, Samanthy Power, wysyłającej notki z posiedzenia RB ONZ, które sprowadzały się do „Rosja to kupa g***na”.

Przebieg wydarzeń odzwierciedla stopień, w jakim Kijów tracił militarną kontrolę nad oddzielającymi się republikami Doniecką i Ługańską, teraz nazywającymi się Noworosją, nie wspominając o utracie wpływów politycznych wśród tamtejszych mieszkańców. W rezultacie konsolidującej się rzeczywistości, rozmów pokojowych przeprowadzonych w tym tygodniu w Mińsku pomiędzy Rosją, UE i innymi euroazjatyckimi partnerami, oraz zbliżającego się szczytu UE w Brukseli i szczytu NATO w Cardiff w przyszłym tygodniu, ten ostatni wolej propagandy ciśniętej w Rosję przez amerykańskich budowniczych imperium jest oznaką ich desperacji i próbą uniknięcia za wszelką cenę nieuniknionego – zbliżenia i tajnego porozumienia między UE i Rosją.

Konferencja prasowa Donieckiej Republiki Ludowej

SOTT.net: Donetsk People’s Republic press conference: „Every 30-50 years, the West invades us”
za:
NovorossiaTV.com
24 sierpnia 2014 04:15 CDT

Komentarz SOTT.net: Przedstawiamy konferencję prasową Premiera Donieckiej Republiki Ludowej Ołeksandra W. Zacharczenki i Władimira Kononowa, Ministra Obrony DRL. Przetłumaczona przez zespół Vineyard of the Saker. [Polskie tłumaczenie i napisy – PRACowniA] Zwróćcie uwagę, co ci dwaj mężczyźni mają do powiedzenia na temat sytuacji w Noworosji – Mało prawdopodobne, że uda się wam znaleźć cokolwiek podobnego w zachodnich mediach.

Premier Donieckiej Republiki Ludowej Ołeksandr W. Zacharczenko

[Ołeksandr W. Zacharczenko, Przewodniczący Rady Ministrów Donieckiej Republiki Ludowej] Jak wszyscy wiecie, tydzień temu ogłosiliśmy nasz plan ataku. Rozpoczęliśmy go wczoraj. Do wczoraj przygotowywaliśmy atak, dokonując przeglądu zdobycznego sprzętu, zbrojąc załogi i testując komunikację między różnymi formacjami wojska.

Mogę teraz z dumą ogłosić, że uformowaliśmy 2 bataliony czołgów, 2 pełne brygady artylerii, 2 oddziały GRADów, ! batalion piechoty zmechanizowanej, 3 brygady piechoty oraz brygadę powietrznodesantową specjalnego przeznaczenia. Wszystkie te jednostki otrzymały już armijne numery. System komunikacji został znormalizowany, utworzono też 2 szpitale polowe i brygadę utrzymania sprzętu.

Rozpoczęliśmy testowanie tych jednostek w walce. Wczoraj rozpoczęliśmy atak na zgrupowanie wroga w Amwrosijewce. Według naszych danych, podczas ofensywy wróg stracił około 45 sztuk sprzętu wojskowego, przechwyciliśmy 14 sztuk sprzętu wojskowego a około 1200 ludzi zostało zabitych lub rannych. Obecnie utworzono dwa kotły, w Amwrosiejewce i Starobeszewskiej.

Rozpoczęliśmy natarcie o 4 rano na Elenowkę, gdzie wciąż toczą się walki. 2/3 Elenowki jest pod naszą kontrolą. Jednakże, ofensywa nie skończy się na tym. Będziemy kontunuować, dopóki nie wyzwolimy całego obszaru Donieckiej Republiki Ludowej. Armia jest gotowa i mamy wsparcie mieszkańców. Będzie coraz więcej jeńców.