SOTT: Przegląd miesiąca. Lipiec 2015 – Ekstremalne zjawiska pogodowe i niespokojna planeta

Sott Editors
Sott.net
8 sierpnia 2015

 

 

Kiedy wokół szyi ludzkości coraz mocniej zaciska się imperialna pętla, Natura odpowiada na to globalne cierpienie na zmianę smażąc i zatapiając współczesną „cywilizację”. W lipcu 2015 r. mieliśmy rekordowe upały w zachodnich USA, zachodniej Europie i wschodniej Azji. Rekordowe ilości pożarów lasów w północnej Kanadzie i zachodnich USA wymusiły ewakuację tysięcy ludzi i wypaliły miliony hektarów ziemi. W scenie godnej katastroficznego hollywoodzkiego filmu jeden z takich pożarów, w okolicach Los Angeles, przekroczył autostradę i spalił dziesiątki samochodów. Pomiędzy szalejącymi pożarami i tragiczną suszą zachodnie stany USA doświadczyły rekordowych opadów deszczu, w tym najsilniejszego w historii lipcowego opadu w południowej Kalifornii… i to w ciągu zaledwie kilku minut.

Amerykańskie wojsko wykorzystuje MFW i BŚ do ,,prania” 85% swojego czarnego budżetu

Jake Anderson
Anti Media
13 sierpnia 2015

 

 

Mimo że w kampanii prezydenckiej Obama był orędownikiem przejrzystości, to już jako prezydent w dużej mierze unikał informowania społeczeństwa o niektórych wydatkach ministerstwa obrony. Jednak jeśli chodzi o środki wojskowe dla rządowych agencji szpiegowskich, z zapytań powołujących się na ustawę o swobodnym dostępie do informacji (Freedom of Information Act) wiemy, że tak zwany ,,czarny budżet” to ogromne i ciągle wzrastające wydatki, subsydiowane przez amerykańskiego podatnika. Same tylko CIA i NSA zgarnęły w 2013 roku 52,6 mld dolarów, a jeszcze wyższy jest budżet Departamentu Obrony na czarne operacje, przeznaczany na tajne projekty wojskowe. Szacuje się, że w roku podatkowym 2015 wynosi on 58,7 mld dolarów.

Co to jest czarny budżet? Oficjalnie są to wydatki wojskowe na „satelity szpiegowskie, niewidzialne bombowce, radary wczesnego ostrzegania, drony nowej generacji i nowoczesne, niezwykle skuteczne systemy podsłuchów”.

Jednak niektórych może bardziej zainteresować tajna natura i pełna wartość czarnego budżetu, która wg analityczki Catherine Austin Fitts daleko przekracza niejawne środki. Na podstawie swoich badań (których fragment znajdziecie tutaj: „What’s Up With the Black Budget?”) doszła do wniosku, że w ciągu ostatniej dekady globalne elity finansowe stworzyły skompilowany system, dzięki któremu większość budżetu wojskowego jest nie do sprawdzenia. A jest tak dlatego, że prawdziwy czarny budżet obejmuje pieniądze pozyskiwane przez grupy wywiadowcze z handlu narkotykami, drapieżnych pożyczek i wszelkich innych oszustw finansowych.

W efekcie tego ogromnego spisku, usankcjonowanego względami geopolitycznymi, Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz inne agencje są wykorzystywane w handlu narkotykami i oszustwach w obrocie papierów wartościowych. Według Fitts dzięki temu schematowi ponad 85% budżetu federalnego USA pozostaje niedostępne audytowi.

USA, Brytania i Saudi blokują wprowadzenie wolności i demokracji w Jemenie. Znowu.

Zanim (wkrótce) zamieścimy bardziej aktualne informacje o sytuacji w Jemenie, trochę kontekstu historycznego.

Joe Quinn
Sott.net
28 marca 2015

Jemen – walka o kontrolę

Czteroletnia już rewolucja „Hutich” w Jemenie nie ma swojej kolorowej nazwy, ponieważ nie była wspierana przez zachodnie mocarstwa. W istocie, przez zachodnie rządy i prasę nie jest nawet nazywana rewolucją – jest nazywana „zbrojnym powstaniem” albo „rebelią”, jak w Iraku. A wszyscy wiemy, że walki z amerykańskim wojskiem w Iraku prowadzone są przez terrorystów, zgadza się?

Dla tych, którzy nie nadążają za obowiązującym leksykonem: powszechne rebelie miejscowej ludności przeciwko narzuconym przez USA władcom (jak w Jemenie) nazywane są „powstaniem” a ich uczestnicy – grupami bojówkarzy pod przywództwem „terrorystów”. Z drugiej strony, ograniczone rebelie, sprowokowane i inscenizowane przez siły amerykańskie i zwrócone przeciwko rządzącemu, którego Stany chcą usunąć (jak na Ukrainie), nazywa się rewolucją „zwolenników wolności”.

Jemen pod dyktaturą Brytyjczyków

W przeszłości Jemen był podzielony na dwie części – północną i południową. W latach 1839-1967 Południe było bezpośrednio kontrolowane przez Brytyjczyków, jako część ich Imperium. Po I wojnie światowej i upadku Imperium Otomańskiego Północ uzyskała niepodległość, podczas gdy Południe pozostało brytyjską kolonią.

Brytyjski żołnierz grzecznie prowadzi z Jemeńczykami lekcję gimnastyki

Portowe miasto Aden w Jemenie Południowym uważane było za kluczowy punkt dla obrony brytyjskich interesów imperialnych na Bliskim Wschodzie, w rejonie Zatoki Perskiej i na Oceanie Indyjskim. Dopiero w maju 1956 roku podsekretarz stanu w ministerstwie ds. kolonii, Lord Lloyd, powiedział, że „w najbliższej przyszłości nie byłoby rozsądnie ani sensownie, ani w interesie mieszkańców kolonii, aspirowanie do czegokolwiek więcej niż pewien stopień wewnętrznego samorządu” [1]. Oczywiście Jemeńczycy nie byli zbyt entuzjastycznie nastawieni do wiecznej służalczości wobec Brytyjczyków, którzy mieli skłonność do prowokowania osobliwego ludobójstwa w ramach swoich podbojów kolonialnych.

Prawdziwa pierwsza wojna światowa

Bhaskar Menon
Global Research
11 sierpnia 2014

Tortury chyba nigdy nie wyszły z mody

Europejska tzw. „Wielka Wojna” z lat 1914-1918 nie zasługuje na miano „pierwszej wojny światowej”. Tytuł ten należy się pierwszemu prawdziwemu globalnemu konfliktowi – ludobójczej inwazji Europy na inne obszary, która rozpoczęła się w ostatniej dekadzie XV wieku. Historycy europejscy próbowali bagatelizować jej okrucieństwo oraz rozmiar i znaczenie tego wcześniejszego konfliktu, traktując go jako rozciągnięty w czasie i rozproszony proces historyczny. Jeśli jednak zaakceptujemy taki pogląd, stracimy szansę na zrozumienie wszystkiego, co się od tamtego czasu wydarzyło.

Ponieważ o tym, co się właściwie stało, mogą sporo wiedzieć tylko nieliczni Indianie, pozwólcie mi zarysować niektóre zasadnicze punkty.

Dziesięć lat po wylądowaniu Kolumba na Hispanioli w 1492 roku rdzenna ludność wyspy wyginęła. Ci ludzie niczym nie zasłużyli sobie na ten los. W liście do swoich królewskich sponsorów w Hiszpanii Kolumb opisał ich jako „niezwykle przyjacielskich, niepożądliwych ludzi” o „dobrych cechach i pięknych oczach”, którzy „ani nie noszą broni, ani nie rozumieją, jaki z niej pożytek”. Jednak wielu z nich zostało zamęczonych na śmierć w daremnej próbie wymuszenia, żeby ujawnili nieistniejące zapasy złota; inni, zmuszeni do morderczej pracy, zmarli z wyczerpania albo zostali doprowadzeni do samobójstwa. Ten nieuzasadniony gwałt wciąż się utrzymywał, kiedy Europejczycy rozbudowywali swoje królestwo w „Nowym Świecie”.

Los Arawaków z Hispanioli (obecnie Haiti) podzieliło następnie wiele mniejszych plemion, które zupełnie wyginęły, podczas gdy populacje większych grup spadły aż o 85 procent, nie tylko wskutek aktów przemocy na masową skalę, ale i sztucznie wywołanego głodu oraz przywleczonych chorób, na które nie miały odporności. Rozprzestrzenianie się ospy poprzez koce rozdawane rdzennym Amerykanom oraz bezsensowny ubój ogromnych stad bizonów, od których zależało jedzenie, ubranie i schronienie Indian z Wielkich Równin Ameryki Płn., były najbardziej skandalicznymi przypadkami ludobójstwa. Szacunki dotyczące liczby zabitych sięgają 100 milionów osób.

Psychopatyczna logika, którą kierowały się USA, zrzucając bomby atomowe na Japonię – po 70 latach

Finian Cunningham
Strategic Culture Foundation
2 sierpnia 2015

 

Hiroshima i Nagasaki – dwa najgorsze ataki terrorystyczne na przestrzeni historii

 

Nawet jeśli przyjmiemy, że z wojskowego punktu widzenia istniał zadowalający powód do zrzucenia bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki – co miałoby doprowadzić do szybkiej klęski Japonii, a tym samym do zakończenia wojny na Pacyfiku – horror cywilnych ofiar tych dwóch ataków lotniczych przywołuje na myśl niepokojące pytanie o rzekomą słuszność uzasadnienia, że cel uświęca środki.

A jeśli okaże się, że oficjalne militarne uzasadnienie propagowane przez prezydenta USA Harry’ego Trumana i jego administrację jest bzdurą? To znaczy, jeśli prawdziwy powód zrzucenia bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki 70 lat temu, 6 i 9 sierpnia 1945 roku, miał niewiele wspólnego z pokonaniem imperialnej Japonii i uratowaniem życia amerykańskich żołnierzy. Jeśli prawdziwym powodem była świadoma i zaplanowana z zimną krwią demonstracja potęgi militarnej Waszyngtonu, mająca ostrzec ZSRR o wytyczeniu powojennej światowej hegemonii Ameryki?

Prowadzi to do przerażającego wniosku – wniosku o wiele gorszego niż ten, jaki mielibyśmy wyciągnąć z oficjalnej amerykańskiej wersji. Oznacza to bowiem, że akt unicestwienia około 200 tysięcy japońskich cywilów był masowym morderstwem z premedytacją, którego powód był jedynie natury politycznej. Innymi słowy, był to niewyobrażalny akt terroryzmu państwowego, przeprowadzony przez Stany Zjednoczone.