Zamach bombowy w Petersburskim metro, atak chemiczny w Syrii – czy Trump ugina się pod presją „głębokiego państwa”?

Joe Quinn
Sott.net
5 kwietnia 2017 23:58 UTC

Ostatnie dni były interesujące: ataki terrorystyczne i „Trump kontra głębokie państwo”, jedno i drugie o geopolitycznym znaczeniu i niekoniecznie bez wzajemnego powiązania.

Najpierw mieliśmy atak w Petersburgu, gdzie młody człowiek z Kirgistanu, bez śladów brutalnych zachowań w przeszłości, zdecydował się zdetonować w metrze bombę domowej roboty, zabijając siebie i 14 niewinnych osób cywilnych. Rosyjska policja znalazła DNA mieszkającego od kilku lat w Rosji Akbarżona Dżaliłowa w wagonie metra, w którym nastąpił wybuch, oraz na drugim ładunku, który nie został zdetonowany, na innej stacji metra. Oczywiście nie oznacza to, że Dżaliłow działał sam ani że popełniona zbrodnia była jego własnym pomysłem. Jak już rozważałem przy kilku okazjach, każdy, kto jest wystarczająco naiwny bądź łatwo daje się zmanipulować, może dać się namówić do przeniesienia przekazanego mu plecaka w jakieś miejsce i stać się nieświadomym „zamachowcem-samobójcą”.

Kim więc mogli być wspólnicy Dżaliłowa? Według zachodnich mediów gdzieś na samej górze listy plasuje się sam Putin. BBC nie miało żadnego problemu ze snuciem teorii, że zamach bombowy był „próbą odwrócenia uwagi od nawoływań o wszczęcie dochodzenia w sprawie korupcji i domagania się ustąpienia prezydenta Putina ze stanowiska…”.

Mahmud Ahmadineżad: List do Donalda Trumpa, prezydenta Stanów Zjednoczonych

Trzecia Droga
1 marca 2017 r.

Od Redakcji: Dziś prezentujemy Wam materiał o charakterze unikatowym: oficjalny list byłego prezydenta Iranu, Mahmuda Ahmadineżada do Donalda Trumpa, obecnego prezydenta Stanów Zjednoczonych. O czym pisze? Ahmadineżad z całą pewnością wpisuje wymowę swojego listu w obecnie rozgrywający się kontekst, dotyczący zaostrzenia wzajemnych stosunków politycznych na linii Waszyngton-Teheran. Zapraszamy do lektury i wyciągania wniosków:

********

Drogi Panie Prezydencie!

W ostatnich wyborach prezydenckich, Wasza Ekscelencja został wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jak można wywnioskować z obecnej politycznej i medialnej atmosfery w USA, pański wybór w znacznym stopniu naruszył status quo w USA i odbył się mimo woli i przewidywań grupy trzymającej władzę w Stanach, skrywającej się za kurtyną Waszego systemu politycznego. Postawa rywalizujących z Wami partii politycznych, ale także wielu światowych liderów i członków nawet pańskiego ugrupowania, zdaje się potwierdzać moją hipotezę. Bez względu jednak na to, czy przyzna mi Pan tutaj racje czy nie, prawdą jest to że ostatnie wybory prezydenckie w USA, ujawniły to jakie są w rzeczywistości, tak naprawdę oczekiwania zwykłych Amerykanów. Doceniając i dostrzegając ten fakt, chciałbym podzielić się z panem, moimi przemyśleniami, którymi dzieliłem się także za pośrednictwem listów, z paroma pana poprzednikami.

Głos przeciwko korupcji i podżeganiu do wojny – pierwsze myśli na temat wyniku wyborów w USA

Moon of Alabama
9 listopada 2016, 3:30
First Thoughts On The „Not-Hillary” Election Results

© Via YouTube/No Hillary in 2016

Właśnie się obudziłem i dowiedziałem się, że świat się zmienił. III wojna światowa została odwołana. Trump wygrał, Clinton odpadła. Jego pierwsze przemówienie jest godziwe i integrujące.

Moje przeczucie na temat wyborów, że to „nie będzie Hillary”, było słuszne Jestem przekonany, że tak właśnie wygrał Trump. Nie tyle zdobywając prawdziwe, szczerze oddane głosy, co raczej odbierając je najbardziej parszywemu kandydatowi, jakiego mogli wystawić Demokraci. I nie był to „głos białych” – Trump lepiej wypadł wśród czarnoskórych (+5) i latynoskich wyborców (+2) niż Romney. Rasizmem się tego nie wytłumaczy. Clinton obiecała więcej wojen. Ci, którzy musieliby bezpośrednio w nich walczyć, odrzucili jej stanowisko.

Ludzie głosowali przeciwko korupcji, przeciw podżeganiu do wojny, przeciw atakom na ich kulturę życia i przeciw syjonistycznej i arabskiej władczej manipulacji. Krótko mówiąc – głosowali przeciwko Hillary.

Przegrały też media, z ich jawną i powszechną manipulacją i jednostronnymi relacjami, zwróconymi przeciwko Trumpowi i faworyzującymi Clinton. Ludzie nie wierzyli temu stronniczemu chłamowi, weryfikującemu dane w każdej najdrobniejszej sprawie związanej z Trumpem, jednocześnie ledwie wspominając o ogromnych, potężnych skandalach i korupcji z udziałem Clintonów, ujawnionych przez Wikileaks. Dziennikarze sprawdzający prawdziwość wypowiedzi polityków (fact-checkers) nie są dobrą bronią w wojnie kulturowej. Naród chce autentyczności – kłamanie nie jest postrzegane jako złe, jeśli jest się wystarczająco otwartym i autentycznym. Clinton nie jest autentyczna nawet wtedy, kiedy mówi prawdę. Sondaże, z wyjątkiem sondaży LA Times, okazały się być systematyczną manipulacją.

Psycholog z Harvardu wyjaśnia, dlaczego Trump jest „niebezpieczny” – to narcystyczny psychopata

M David
Counter Current News
27 lutego 2016

© Chris Keane / Reuters

W miarę trwania kampanii prezydenckiej Trumpa, przebiegającej na pozór bez skandali czy wpadek, które mogłyby mu zaszkodzić, miliony trzeźwo myślących Amerykanów coraz częściej zadają sobie pytanie, które piszący dla Vanity Fair Henry Alford wyraził słowami: „Co właściwie jest nie tak z tym dziwnym osobnikiem?”.

Nauka zna odpowiedź na to pytanie…

Mimo że nie ma czegoś takiego jak oficjalna kliniczna diagnoza psychopatii, dość łatwo można rozpoznać jej podręcznikowe cechy – jej oraz spokrewnionych z nią antyspołecznych zaburzeń osobowości: socjopatii i narcystycznego zaburzenia osobowości (NZO).

Brak możliwości oficjalnego postawienia takiej diagnozy wynika z tego, że jednostki z takimi cechami osobowości są mistrzami w ich ukrywaniu i podawaniu takich odpowiedzi na pytania psychologów, jakie ci „chcą” usłyszeć.

Według psychologa rozwojowego Howarda Gardnera, profesora w Harvard Graduate School of Education, Donald Trump jest osobą „wybitnie narcystyczną”.

Zdaniem psychologa klinicznego Bena Michaelisa, jest to „klasyczny podręcznikowy przypadek NZO”.