Dieta ketogeniczna z ograniczeniem kalorii i terapią hiperbaryczną w walce z rakiem

Dr Mercola
Mercola.com
30 czerwca 2013

© elowcarbfoodlist.org

Dieta ketogeniczna w połączeniu z ograniczeniem kalorii i hiperbaryczną terapią tlenem oferuje nową nadzieję w poszukiwaniu nietoksycznych metod leczenia nowotworów.

Rak jest teraz tak powszechną chorobą, że dotyka mniej więcej co drugą osobę. Większość zmierzy się z nią w którymś momencie swojego życia – albo osobiście, albo poprzez przyjaciela czy krewnego. Badania nieodparcie wskazują, że odpowiedź na tę rozprzestrzeniającą się epidemię raka może być znacznie bliżej, niż nam się wydawało, w postaci diety ketogenicznej.

Osobiście jestem przekonany, że jest to absolutnie kluczowy aspekt zapobiegania i leczenia raka, każdej jego formy, i miejmy nadzieję, że pewnego dnia zostanie on przyjęty przez główny nurt medycyny jako terapia pierwszego rzutu tej choroby.

Dieta ketogeniczna polega na eliminacji wszystkich węglowodanów pochodzenia roślinnego poza nieskrobiowymi i zastąpienia ich dużymi ilościami zdrowych tłuszczów oraz niską lub umiarkowaną ilością wysokojakościowych białek.

Założenie jest takie, że skoro komórki rakowe do rozwoju potrzebują glukozy, a węglowodany rozkładają się w naszym organizmie do glukozy, to obniżenie poziomu glukozy we krwi poprzez restrykcję węglowodanów i białek dosłownie głodzi komórki rakowe na śmierć. Dodatkowo, niskie spożycie protein przyczynia się do zminimalizowania aktywności szlaku mTOR [patrz: Wikipedia pl], który przyśpiesza namnażanie się komórek, oraz obniża ilość jednego szczególnego aminokwasu, glutaminy, napędzającej rozwój niektórych typów nowotworów [zob. np. Links between metabolism and cancer i 968 zagłodzi komórki raka – przyp. tłum.].

Jest to dieta, którą polecałbym każdemu, bez względu na to, czy choruje na raka, czy też nie, ponieważ pomaga ona przestawić się z trybu spalania węglowodanów na tryb spalania tłuszczu, co z kolei pomaga zoptymalizować wagę i zapobiega w zasadzie wszystkim chorobom zwyrodnieniowym.

Dieta ketogeniczna – doskonałe podejście w przeciwdziałaniu i leczeniu chorób nowotworowych

Dr Dominic D’Agostino PhD, jest adiunktem na University of South Florida College of Medicine. Prowadzi zajęcia z farmakologii molekularnej i fizjologii, jest także zaangażowany w badania nad terapią metaboliczną takich schorzeń neurologicznych, jak padaczka, choroba Alzheimera, choroba Lou Gehriga, a także rak – wszystkie je łączy metabolizm.

Początki jego pracy na tym polu sięgają 2007 roku, kiedy to ONR (Office of Naval Research) sfinansował jego badania nad związkiem padaczki z toksycznością tlenu, czego doświadczali nurkowie sił specjalnych marynarki amerykańskiej, używający przyrządów do oddychania o zamkniętym obiegu. To właśnie wtedy natrafił on na wzmiankę o diecie ketogenicznej, która była potwierdzonym sposobem leczenia epilepsji i innych powiązanych z nią schorzeń.

„Natrafiłem na pracę Thomas Seyfrieda – mówi. – Znalazłem sporą liczbę dowodów, które sugerowały, że rak jest wyjątkowy, jeśli wziąć pod uwagę jego metabolizm. Genetycznie jest bardzo heterogeniczny. W komórkach rakowych występuje wiele anomalii genetycznych, ale jedną z cech charakterystycznych jest wszechobecny fenotyp metaboliczny, którym jest glikoliza tlenowa.

Wykazano, że nawet w obecności tlenu komórki rakowe utrzymują wysoki poziom produkcji mleczanu, co sugeruje, że napędzają swój metabolizm wzmożonym pobieraniem glukozy.

Z mojej perspektywy jedynym powodem, dla którego komórki rakowe produkowałby mleczan i czerpały energię z glukozy na tak wysokim poziomie, byłoby ich metaboliczne upośledzenie w postaci uszkodzenia mitochondriów”.

Piętrząca się ilość dowodów wskazuje, że rak reaguje na ketozę terapeutyczną – naturalny stan fizjologiczny indukowany przedłużonym okresem redukcji ilości glukozy. Ketoza odżywcza [lub pokarmowa, w odróżnieniu od ketozy w wyniku głodówek oraz cukrzycowej kwasicy ketonowej – przyp. tłum.] polega na ograniczeniu spożycia węglowodanów w celu obniżenia dostępności glukozy. Restrykcja węglowodanów zwiększa także produkcję ciał ketonowych w wątrobie. Niemal wszystkie normalne komórki mają zdolność szybkiego zaadaptowania się do czerpania energii z ciał ketonowych zamiast z glukozy, jednak komórki rakowe nie posiadają tej metabolicznej elastyczności. Dlatego też są skutecznie głodzone na śmierć, podczas gdy normalne komórki funkcjonują wydajniej niż przedtem.

Kolejny kluczowy komponent w przeciwdziałaniu i leczeniu raka: ograniczenie kalorii

Kiedy ograniczysz spożywanie węglowodanów, przeciwdziałasz wzrostowi poziomu cukru we krwi, insuliny i czynnika wzrostu IGF-1. Tego rodzaju gwałtowne skoki są w rzeczywistości bardzo prozapalne i mogą aktywować onkogeny (geny, które przyczyniają się do przekształcenia się normalnej komórki w komórkę rakową), a jednocześnie zwiększyć proliferację komórek rakowych i proces metastazy.

Ale oto kluczowy punkt: Aczkolwiek ograniczenie spożycia węglowodanów zmniejsza te skoki, to nie ma większego wpływu na wyjściowy poziom glukozy we krwi, chyba że zredukujesz także ilość spożywanych kalorii i białka. A zatem w przeciwdziałaniu i leczeniu raka restrykcja węglowodanów musi być połączona z ograniczeniem spożywanych kalorii i umiarkowanym ograniczeniem spożycia białka, żeby skutecznie zagłodzić komórki nowotworowe, pozbawiając je preferowanego paliwa (glukozy i glutaminy)

„Myślę, że dieta ketogeniczna jest bardzo dobrą strategią, żeby ograniczenie kalorii stało się do zniesienia – mówi dr D’Agostino. – Kiedy bowiem twój mózg łaknie glukozy i, powiedzmy, stosujesz na przykład na dietę polegającą na ograniczeniu kalorii, ale jest to dieta wysokowęglowodanowa, wciąż będzie dochodziło do wahań poziomu glukozy we krwi. Twój mózg przechodzi przez okresy niedoboru glukozy, co sprawia, że stajesz się bardzo głodny. To niezbyt przyjemne uczucie.

Odżywcza ketoza, która zachodzi przy restrykcji węglowodanów i jest dalej wzmacniana ograniczeniem kalorii, wymusza fizjologiczne przestawienie się z metabolizmu opartego na spalaniu glukozy na ten oparty na kwasach tłuszczowych i ciałach ketonowych. Kiedy twoje ciało jest, nazwijmy to keto-zaadaptowane, metabolizm energetyczny twojego mózgu jest bardziej stabilny, a zatem i twoje samopoczucie również. Fizjologiczne przystosowanie się do tego metabolizmu może potrwać kilka tygodni. Jednakże odżywcza ketoza może być utrzymana przy pomocy restrykcji węglowodanów i dalej wzmocniona ograniczeniem kalorii.

Ogólna suma kalorii naprawdę musi zostać ograniczona, tak samo jak ilość spożywanego białka. Białko uczestniczy w procesie glukoneogenezy. Zawiera ono aminokwasy, które są przekształcane w glukozę. Jeśli więc spożycie białka wynosi, powiedzmy, dwa lub trzy gramy na kilogram [masy ciała] dziennie, to prawdopodobnie przyczyni się do uruchomienia procesu glutaminolizy [rozkładu glutaminy]. Trudno będzie zmniejszyć zgromadzone zapasy glikogenu, co jest konieczne do napędzenia procesu ketogenezy w wątrobie”.

Jak duże spożycie białka jest zalecane?

Podsumowując, w celu utrzymania oraz podtrzymania odżywczej ketozy należy zmniejszyć ilość zarówno węglowodanów, jak i protein. Jaka ilość białka jest więc wystarczająca, a jaka zbyt duża?

Jak dr D’Agostino wspomina wyżej, spożywanie dwóch do trzech gramów białka na jeden kilogram masy ciała – co przekłada się na 100-300 gramów białka dziennie dla niektórych ludzi – to olbrzymie przeciążenie. Wielu kulturystów będzie jednak spożywało takie ilości, tak samo jak wielu nie-atletów. Przemysł kulturystyki podsyca przekonanie, że potrzebujesz tony protein, by zbudować masę mięśniową, jak jednak wyjaśnia dr D’Agostino, jeśli zmniejszysz ilość białka w diecie i zamienisz je oraz węglowodany na zdrowy tłuszcz, to zwiększenie poziomu ciał ketonowych w krwi będzie miało efekt antykataboliczny, a także pozwoli na uruchomienie się procesu o nazwie protein sparing [w którym organizm czerpie energię z innych niż białko źródeł – przyp. tłum.].

“Pomoże to w utrzymaniu szczupłej sylwetki i sprawności fizycznej podczas deficytu kalorii. Dlatego właśnie dieta ketogeniczna jest skuteczną strategią utraty wagi przy jednoczesnym utrzymaniu masy mięśniowej, szczególnie gdy uzupełnia się ją treningiem siłowym lub jakąkolwiek inną formą wysiłku fizycznego”.

Twój cel długoterminowy powinien być tu jednak wzięty pod uwagę. Bo na przykład cel kulturysty motywujący go do przejścia na dietę ketogeniczną będzie inny niż kogoś, kto choruję na raka czy któreś z zaburzeń drgawkowych. W tych ostatnich przypadkach trzeba znacznie ściślej przestrzegać redukcji ilości spożywanego białka w celu osiągnięcia i utrzymania ketozy.

Osobiście, jestem zaintrygowany koncepcją promowaną przez jednego z moich mentorów, dra Rona Rosedale’a, który zaleca zmniejszenie ilości spożywanego białka do jednego grama na kilogram masy ciała. Zwykle, dla kogoś takiego jak ja, przekłada się to na 50-70 gramów białka dziennie. Powodem, dla którego Rosedale tak bardzo to zaleca, jest stymulujący efekt, jaki białko (a w szczególności aminokwasy rozgałęzione) wywiera na ssaczy cel rapamycyny (mTOR) – szlak, który wydaje się być wysoce odpowiedzialny za patologię, jaką można zaobserwować w rozrastaniu się raka.

Kiedy zredukujesz białko do ilości potrzebnej organizmowi, mTOR zostaje wstrzymany, co pomaga zmniejszyć szanse na rozwój raka.

“Zgadzam się, że przy nowotworze mTOR jest ważnym sygnałem – mówi dr D’Agostino. – Aminokwas leucyna jest potężnym aktywatorem szlaku mTOR, stymuluje także syntezę białek mięśni szkieletowych. Zatem, jeśli normalna, zdrowa osoba spożywa duże ilości leucyny [która jest aminokwasem rozgałęzionym], powiedzmy pięć gramów kilka razy dziennie, co robi wielu kulturystów i sportowców, to czy może to zwiększyć ryzyko rozwoju raka?

To interesujące pytanie, jedno z tych, nad którego wyjaśnieniem pracuję. Mamy zamiar uruchomić badania, gdzie podamy duże dawki aminokwasów rozgałęzionych metastycznemu modelowi raka [metastaza, czyli przerzut nowotworowy – przyp. tłum.]. W mojej opinii aminokwasy rozgałęzione, które aktywują mTOR, u normalnej, zdrowej osoby nie przynoszą szkód. Nie zwiększają one podatności na rozwój nowotworu i mogą nawet przeciwdziałać towarzyszącemu rakowi wyniszczeniu (kacheksji, czyli systematycznemu ubytkowi tkanki mięśniowej).

‘Mięso’ diety ketogenicznej – tłuszcze

Większość osób stosujących dietę ketogeniczną mimowolnie zmniejsza ilość spożywanych kalorii, bez czerpania tak naprawdę metabolicznych korzyści z deficytu kalorii, które obejmują spadek poziomu glukozy we krwi, insuliny i trójglicerydów, a to dlatego, że nie zastępują węglowodanów (i białek), które wyeliminowali, odpowiednio dużą ilością zdrowych tłuszczów.

“Paradoksalnie, kiedy spożywasz więcej tłuszczu, jego stężenie we krwi spada wskutek deficytu kalorycznego, a HDL [tak zwany ‘dobry’ cholesterol] idzie do góry. Niemal u każdego, kogo znam, kto stosuje tę wysokotłuszczową dietę ektogeniczną, poziom HDL znacznie się poprawił” – mówi dr D’Agostino.

Kiedy mówimy o zwiększeniu ilości spożywanych tłuszczów, nie mamy na myśl tych powszechnie spożywanych, na które składają się wysoko przetworzone oleje roślinne, pełne tłuszczów omega-6, czy tłuszczów trans, jakie można znaleźć we frytkach czy pączkach. Mówimy o tłuszczach wysokiej jakości, jak te zawarte w awokado, maśle, oleju kokosowym, orzechach makadamia czy oliwkach. Tego typu tłuszcze, uważa dr Rosedale, są metabolicznie neutralne, ponieważ nie aktywują one sygnalizujących zdarzeń hormonalnych, takich jak leptyna, insulina i szlak mTOR.

“Myślę, że wiele tłuszczów może być użytych w miejsce białka. A tłuszcze są bardzo ‘protein sparing’, zmniejszają zapotrzebowanie na białko” – mówi dr D’Agostino.

Należy jednak pamiętać, że podczas gdy tradycyjna dieta ketogeniczna obejmuje spożywanie nabiału, nabiał może być tak naprawdę problematyczny i może przeciwdziałać wielu korzyściom, jakie możesz odnieść, stosując dietę ektogeniczną, opisaną przez D’Agostino i Seyfrieda. Laktoza jest cukrem zbudowanym z galaktozy i glukozy, znajdujących się w mleku i stanowiących w nim wagowo dwa do ośmiu procent. Te dodatkowe cukry mogą okazać się problematyczne w osiągnięciu utraty wagi czy leczeniu raka, nawet jeśli pochodzą z czystych, ekologicznych źródeł. Tłuszcz pochodzący z nabiału jest akceptowalny (np. masło, kwaśna śmietana), ale produkty bogate w znajdujące się w nabiale białko i cukier powinny być minimalizowane lub unikane.

Dlaczego chciałbyś zostać ‘spalaczem tłuszczu’

Twój organizm może korzystać z dwóch rodzajów paliwa: tłuszczów i węglowodanów. Według moich oszacowań około 99% Amerykanów przystosowało się do wykorzystywania węglowodanów jako głównego paliwa. Trzeba sobie uświadomić, że gdy organizm jest przystosowany do spalania węglowodanów, jesteś raczej mało elastyczny z metabolicznego punktu widzenia. Nie ma wątpliwości, że twój organizm będzie wołać o jedzenie co dwie, trzy godziny. Jednakże tego rodzaju napady głodu znikają w momencie, gdy zaadaptujesz się do spalania tłuszczów. Możesz wytrzymać cały dzień bez posiłku i nie być głodny, ponieważ masz w organizmie o wiele więcej tłuszczów, które możesz spalić, niż glukozy.

Jak zatem osiągnąć to metaboliczne przełączenie się?

Z mojego doświadczenia, okresowy post, gdzie stopniowo skracasz przedział czasowy, kiedy spożywasz posiłki, do od około sześciu – ośmiu godzin, jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na dokonanie tego przejścia.

“Z praktycznego punktu widzenia ważnym pytaniem jest, czym zamierzasz się kierować?

Z mojej perspektywy, największą przeszkodą do pokonania jest tutaj stosowanie się do zaleceń. Dzięki temu restrykcja kalorii jest możliwa i realna. A jak już wiesz, restrykcja węglowodanów, dieta wysokotłuszczowa i okresowy post są jednym ze sposobów, aby to osiągnąć” – mówi dr D’Agostino.

“Istnieje wiele korzyści ze stosowania postu co jakiś czas. Myślę, że to dobra strategia na promowanie metabolicznego zdrowia i utrzymanie odżywczej ketozy, jeśli uda ci się do niej zaadaptować. Przy pewnych stylach życia ludziom trudno jest się przystosować, jednak zaobserwowałem, że dla większości jest to możliwe. Wystarczy, że spróbują chociaż przez kilka tygodni. Większość ludzi ma przed tym opory, ale nawet wtedy – wystarczy, że spróbują choć raz, a są zdumieni, jak o wiele lepiej się czują”.

Post nie jest jednak dla każdego. Jest ogólną zasadą, że przeciwwskazany jest:

• gdy jest się sportowcem wyczynowym
• w czasie ciąży
• w razie problemów z prawidłowym funkcjonowaniem nadnerczy
• przy niskim poziomie BMI (< 19)

Hiperbaryczna terapia tlenem współpracuje synergicznie z dietą ketogeniczną przeciwko rakowi

Dr D’Agostino niedawno opublikował w czasopiśmie PLoS One artykuł zatytułowany „Dieta ketogeniczna i hiperbaryczna terapia tlenem wydłużają okres przeżycia u myszy z ogólnoustrojowym, metastatycznym typem nowotworu” [PLoS One 2013 Jun 5;8(6):e65522]. Większość ludzi umiera na raka z powodu przerzutów raczej niż z powodu samego guza i tak naprawdę nie istnieje na to lek. Zespół dra D’Agostino zademonstrował, że już sama dieta ketogeniczna potrafi wydłużyć życie w zwierzęcych modelach raka metastycznego, jednak w połączeniu z hiperbaryczną terapią tlenem stosowaną trzy razy w tygodniu jej działanie jest wzmocnione [Eurekalert June 5, 2013].

“Udaje się osiągnąć znaczne zmniejszenie się rozrostu guza, zmniejszenie jego rozmiaru, a także znacznie wydłużenie życia, kiedy terapeutyczna ketoza osiągnięta poprzez dietę ketogeniczną połączona jest z hiperbaryczną terapią tlenem.

Guzy nowotworowe lubią środowisko o niskiej zawartości tlenu. Kiedy guz się rozrasta,  możliwości dostarczania tlenu do centrum nowotworu spadają. Taki zaniżony poziom tlenu, zwany hipoksją, dalej aktywuje onkogeny – geny powodujące zmianę normalnych komórek w komórki raka. Aktywuje takie czynniki jak [białko] HIF-1-alpha oraz [naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu, cytokinę] VEGF. Sygnalizacja IGF-1 rośnie. Hiperbaryczna terapia tlenem potrafi na pewien czas odwrócić hipoksję nowotworu. W ten sposób może wyłączyć onkogeny. Są na ten temat opublikowane prace.

[…] Guzy nowotworowe lubią środowisko o niskiej zawartości tlenu i zaadaptowały się do niego. Kiedy nasycasz swój nowotwór tlenem, ponieważ mitochondria są uszkodzone, produkuje on w nadmiarze wolne rodniki tlenowe w postaci anionów nadtlenkowych. Ten wywołany przez tlen wzrost ilości wolnych rodników jest w stanie spowodować, że nowotwór sam siebie zniszczy”.

Jak sprawdzić, czy osiągnęło się ketozę

Aby pomóc ci ustalić, czy udało ci się osiągnąć ketozę, możesz zakupić ketometr i glukometr. Obydwa dostępne są w większości aptek, jak również na stronie Amazon.com. Dr D’Agostino poleca Precision Xtra firmy Abbott Labs. Ich papierki testowe noszą nazwę Precision Xtra. Papierki do mierzenia poziomu glukozy zwykle kosztują 50 centów za sztukę, natomiast te mierzące poziom ciał ketonowych mogą kosztować od 3 do 6 dolarów za każdy.

„Inną opcją jest licznik CardioChek. Jest to interesujący licznik, ponieważ jest w stanie zmierzyć poziom glukozy, ciał ketonowych, HDL, LDL, trójglicerydów i wielu innych związków”.

Sprawdzając poziom glukozy i ciał ketonowych, możesz monitorować swoją reakcję na zmianę odżywiania i dostosować ilość przyjmowanych kalorii oraz wzajemny stosunek makroskładników pokarmowych [ang. macronutrients – trzy substancje odżywcze, dostarczające organizmowi energii, czyli węglowodany, białka i tłuszcze – przyp. tłum] tak, by znaleźć się w stanie, który Dr. D’Agostino nazywa „strefą metaboliczną”. Strefą metaboliczną nazywa się podtrzymaną hipoglikemię (55-75 mg/dl) z podniesioną ilością ciał ketonowych we krwi  (>2 mM).

„Jeśli możesz przy restrykcji węglowodanów i kalorii osiągnąć stan długotrwałej hipoglikemii, a jednocześnie podnieść ilość ciał ketonowych we krwi, taka hipoglikemia  jest dopuszczalna – wyjaśnia. – Ciała ketonowe zastępują glukozę jako główny rodzaj paliwa energetycznego dla twojego mózgu. To zasadniczo utrzymuje metabolizm mózgu na optymalnym poziomie oraz zapobiega wahaniom nastroju i poziomu energii, jeśli tylko uda ci się utrzymać terapeutyczną ketozę przy pomocy odpowiednio zbalansowanej diety ketogenicznej.”

W czasie wdrażania diety możesz sprawdzać swój poziom glukozy i ciał ketonowych raz w tygodniu, jeśli koszt papierków testowych jest dla ciebie za wysoki, żeby robić to częściej. Zazwyczaj, jeśli przy restrykcji węglowodanów ilość glukozy w krwi utrzymuje się na poziomie 75 albo niżej, jest spora szansa, że jesteś w odżywczej ketozie, czyli tam, gdzie chcesz być.

Jeśli jesteś w ketozie na podstawie dowodu ilości ciał ketonowych w twoim moczu, znalazłeś się w sytuacji, gdzie prawdopodobnie pozbyłeś się zapasów glikogenu z wątroby. To znaczy, że udaje ci się utrzymać niski poziom glukozy we krwi, co jest dobre. Ketogeneza wątrobowa powstaje przy niskim poziomie glukozy we krwi i niskim poziomie glikogenu w wątrobie, co oznacza, że twój organizm uszczuplił swoje zapasy glikogenu. Twój organizm nie wyprodukuje odpowiedniej ilości ketonów (>2 mM) i nie przedostaną się one do moczu, o ile nie osiągniesz tego poziomu wyczerpania glikogenu. Pamiętaj więc, kiedy poziom ketonów w twojej krwi wynosi 1-2 millimolar (mM) jest to dobry biomarker ketozy pokarmowej.

Jaki poziom ketozy jest optymalny?

 

Więcej Informacji

Mimo że dr D’Agostino nie zajmuje się leczeniem pacjentów, zgromadził wiele zasobów, które jest gotów zaoferować każdemu, kto chce się dowiedzieć więcej. Jeśli masz raka, możesz wziąć te materiały i przedyskutować je ze swoim onkologiem. Dla całej reszty dieta ketogeniczna jest znakomitym sposobem na zoptymalizowanie zdrowia i zapobiegnięciu chorobom przewlekłym każdego typu. Pomocne książki i strony internetowy, gdzie możesz dowiedzieć się więcej:

• KetogenicDietResource.com. Strona prowadzona przez znajomego dra D’Agostino. Możesz tu znaleźć przewodnik po diecie ketogenicznej dla pacjentów chorujących na raka, zatytułowany „Zwalczaj raka z dietą ketogeniczną” (Fight Cancer with a Ketogenic Diet)
• Strona dra D’Agostino KetoNutrition.org zawiera szeroką gamę materiałów dotyczących terapii dla pacjentów
• Miriam Kalamian, EdM, MS, CNS oferuje konsulting ws. diety ketogenicznej dla pacjentów z nowotworami. Po więcej informacji odwiedź dietarytherapies.com
• Książka Thomasa Seyfrieda Cancer as a Metabolic Disease: On the Origin, Management, and Prevention of Cancer
• Książka Elaine Cantin The Cantin Ketogenic Diet: For Cancer, Type I Diabetes & Other Ailments, która w szególności koncentruje się na beznabiałowej diecie ketogenicznej

Ostatnia, ale nie mniej ważna ketoresearchchem.comto strona udostępniająca materiały dla naukowców zainteresowanych badaniami na ten temat. Należy mieć na uwadze, że wszystkie oferowane tam suplementy przeznaczone są wyłącznie na potrzeby badań i NIE są dostępne w sprzedaży dla pacjentów z nowotworami.

Dieta ketogeniczna dla optymalnego zdrowia i przeciwdziałania chorobom

Szczerze wierzę, że dieta ketogeniczna może być niesamowicie dobroczynną strategią dla zoptymalizowania twojej diety i zapobieganiu chorobom, oraz jako plan ich leczenia, włączając w to raka. Już teraz to powszechnie uznana pierwsza linia w leczeniu zaburzeń drgawkowych, jak np. epilepsja. Podczas gdy większość komórek w ciele posiada metaboliczną elastyczność w wykorzystywaniu zarówno tłuszczów, jak i węglowodanów, jako paliwa, komórki rakowe różnią się tym, że nie mogą korzystać z tłuszczów (ketonów), by przetrwać – potrzebują glukozy i środowiska o niskim stężeniu tlenu.

W 1930 roku dr Otto Warburg otrzymał Nagrodę Nobla za swoje odkrycie, że cukier jest głównym substratem paliwowym dla komórek rakowych. Tak zwany „efekt Warburga” w komórkach rakowych stanowi podstawę pozytonowej tomografii emisyjnej (18-FDG PET) [Wikipedia pl], techniki obrazowania medycznego, używanej do rozpoznawania nowotworów. Onkolodzy ignorowali tę informację przez ponad 80 lat i nie używali jej w leczeniu, co w moim pojęciu jest więcej niż naganne… Tak wielu ludzi niepotrzebnie cierpi, gdyż nie mają oni dostępu do tej prostej, odżywczej i leczniczej strategii, która, krótko mówiąc, wykorzystuje tę wewnętrzną, wrodzoną różnicę pomiędzy metabolizmem komórek zdrowych i nowotworowych.

Twoje ciało posiada ograniczone rezerwy cukru, przechowywane w formie glikogenu, zazwyczaj w mięśniach i wątrobie. Te zapasy zostają wyczerpane w ciągu mniej więcej 12 godzin, po czym organizm przestawia się na spalanie tłuszczu. To właśnie sprawia, że okresowy post jest tak korzystny, ponieważ dzięki niespożywaniu posiłków przez 12 do 18 godzin albo i dłużej każdego dnia, twoje ciało przestawia się na tryb spalania tłuszczu. Podczas gdy częste uczucie głodu jest sporym problemem dla większości ludzi polegających na węglowodanach jako głównym źródle energii, spalacze tłuszczu mogą bez problemu wytrzymać bez jedzenia cały dzień, a w razie konieczności nawet kilka dni, ponieważ większość z nas ma pod dostatkiem tłuszczu, który może zostać wykorzystany jako paliwo.

Podczas gdy większość ludzi może nadal spożywać trochę węglowodanów wraz z umiarkowaną ilością wysokojakościowych białek, ci chorujący na nowotwory muszą być o wiele bardziej rygorystyczni. Pacjenci z rakiem powinni powiązać dietę ketogeniczną ze zmniejszeniem ilości kalorii, aby osiągnąć znaczne obniżenie się poziomu glukozy, dzięki czemu efektywnie zagłodzą komórki rakowe. Ostatnie badania pokazują, że dołączenie do tego hiperbarycznej terapii tlenem drastycznie obniży rozrost nowotworu i skurczy guza. Ogólnie rzecz biorąc, nie potrafię znaleźć jakichkolwiek negatywnych stron stosowania tej diety, dlatego bardzo ją wszystkim polecam.

tłumaczenie: PRACowniA
artykuł na SOTT.net: Ketogenic diet, calorie restriction and hyperbaric treatment offer hope for non-toxic cancer treatment and alleviation of multiple health issues